780

قَطعُ الأيدي وَ الأرجُلِ مِن خِلافٍ

۳۷۰۲.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :قَدِمَ على رسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله قَومٌ مِن بَني ضَبَّةَ (مَرْضى) فقالَ لَهُم رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : أقِيموا عِندي ، فإذا بَرِئْتُم بَعَثْتُكُم في سَرِيّةٍ ، فقالوا : أخْرِجْنا مِن المَدينةِ ، فبَعثَ بهِم إلى إبِلِ الصَّدَقةِ ......... فلمّا بَرِئوا و اشْتَدّوا قَتَلوا ثَلاثةَ نَفَرٍ كانوا في الإبِلِ و ساقُوا الإبِلَ .
فبَلَغَ رسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، فَبعَثَ إلَيهِم علِيّا عليه السلام و هُم في وادٍ قَد تَحَيّروا لَيس يَقْدِرونَ أنْ يَخْرُجوا عَنهُ ، قَريبٍ مِن أرضِ اليَمنِ، فأخَذَهُم فجاءَ بهِم إلى رسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله، و نَزَلَتْ علَيهِ «إنَّما جَزاءُ الّذينَ يُحارِبونَ اللّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يَسْعَوْنَ فِى الْأَرْضِ فَسَادًا أَن يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَ أَرْجُلُهُم مِّنْ خِلافٍ أَوْ يُنفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ذَلِكَ لَهُمْ خِزْىٌ فِى الدُّنْيَا وَ لَهُمْ فِى الاْخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ »^۱ فاخْتارَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله قَطْعَ أيْديهِم و أرْجُلِهِم مِن خِلافٍ. ^۲

(انظر) سنن أبي داوود : 4 / 130 باب ما جاء في المحاربة .

780

بريدن دست و پا از چپ و راست

۳۷۰۲.امام صادق عليه السلام :عدّه اى از بنى ضبّه [در حالى كه بيمار و رنجور بودند] نزد پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آمدند . رسول خدا صلى الله عليه و آله به آنها فرمود : نزد من بمانيد ؛ وقتى بهبود يافتيد شما را با سپاهى مى فرستم . عرض كردند : ما را در خارج مدينه جاى بده. پيامبر آنها را با شترى از بيت المال بيرون مدينه فرستاد ......... وقتى حالشان خوب شد و جان گرفتند سه نفرى را كه همراه شتر بودند كشتند و شتر را با خود بردند .
خبر به پيامبر خدا صلى الله عليه و آله رسيد . آن حضرت على عليه السلام را براى دستگيرى آنها روانه كرد . آنان در دره اى نزديك يمن سرگردان بودند و نمى توانستند از آن خارج شوند . على عليه السلام آنها را دستگير كرد و نزد پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آورد . اين آيه «همانا سزاى كسانى كه با خدا و پيامبر او مى جنگند و در زمين به فساد مى كوشند، جز اين نيست كه كشته شوند يا بر دار آويخته گردند يا دست و پايشان در خلاف جهت يكديگر بريده شود يا از آن سرزمين تبعيد گردند. اين، رسوايى آنان در دنياست و در آخرت عذابى بزرگ خواهند داشت» بر پيامبر نازل شد . پيامبر صلى الله عليه و آله كيفر قطع دست و پا از چپ و راست را درباره آنها اعمال كرد .

۳۶۹۹.مجمع البيان :المَرويّ عن أهلِ البيتِ عليهم السلام أنّ المُحارِبَ هُو كُلُّ مَن شَهَرَ السِّلاحَ و أخافَ الطَّريقَ ، سَواءٌ كانَ في المِصْرِ أو خارِجَ المِصْرِ . ^۱

779

الصَّلبُ

۳۷۰۰.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :لا تُقِرّوا المَصْلوبَ فَوقَ ثَلاثةِ أيّامٍ . ^۲

۳۷۰۱.دعائم الإسلامعن عليٍّ عليه السلام أنَّهُ اُتيَ بمُحارِبٍ فأمرَ بصَلْبِهِ حَيّا ، و جَعلَ خَشَبةً قائمةً مِمّا يَلي القِبْلَةَ ، و جَعلَ قَفاهُ و ظَهْرَهُ مِمّا يَلي الخَشَبةَ ، و وَجْهَهُ مِمّا يَلي النّاسَ مُسْتَقْبِلَ القِبْلَةِ ، فلَمّا ماتَ تَرَكَهُ ثَلاثةَ أيّامٍ ، ثُمَّ أمرَ بهِ فاُنْزِلَ فصلّى علَيهِ و دُفِنَ . ^۳

(انظر) وسائل الشيعة : 18 / 541 باب 5 .

۳۶۹۹.مجمع البيان:از اهل بيت عليهم السلام روايت شده است كه محارب كسى است كه سلاح بر كشد و راه را نا امن كند ، خواه در شهر باشد يا بيرون از شهر .

779

دار زدن

۳۷۰۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :شخص به دار آويخته را بيش از سه روز روى چوبه دار نگه نداريد.

۳۷۰۱.دعائم الإسلام :نقل شده است كه محاربى را نزد امير المؤمنين عليه السلام آوردند. آن حضرت دستور داد او را زنده بر دار كنند . براى اين كار چوبى را رو به قبله برافراشت و آن مرد محارب را به گونه اى كه پشتش به چوبه دار و رويش به سمت مردم و قبله بود به دار آويخت . جسد او سه روز بر دار بود. پس از سه روز امام دستور داد آن را پايين آورده بر وى نماز خواند و دفنش كرد .