۱۹۷۵.بحار الأنوار :ـ فيما اُوحـيَ إلى عيسى عليه السلام ـ: ابْـكِ على نَفسِكَ بُكاءَ مَن قَد وَدَّعَ الأهلَ ، و قَلا الدُّنيا ، و تَرَكَها لأهلِها، و صارَتْ رَغبتُهُ فيما عِندَ إلهِهِ . ^۱

385

جُمودُ العَينِ

۱۹۷۶.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :مِن عَلاماتِ الشَّقاءِ جُمودُ العَينِ . ^۲

۱۹۷۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :ما جَفَّتِ الدُّموعُ إلاّ لقَسوةِ القلوبِ، و ما قَسَتِ القلوبُ إلاّ لِكَثْرةِ الذُّنوبِ . ^۳

۱۹۷۵.بحار الأنوار:ـ در وحى هاى خداوند متعال به عيسى عليه السلام آمده است ـ: به حال خود گريه كن، همچون گريه كسى كه با خانواده[اش ]بدرود گفته و با نفرت، از دنيا دورى جسته و آن را براى دنيا پرستان رها كرده و به آنچه نزد پروردگارش مى باشد دل بسته است.

385

خشكيدگى چشم

۱۹۷۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از نشانه هاى شقاوت، خشكيدگى چشم است.

۱۹۷۷.امام على عليه السلام :چشمها نخشكيد مگر بر اثر سخت دلى و دلها سخت نشد مگر به سبب گناه زياد.

۱۹۷۰.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام :ما مِن قَطرةٍ أحَبَّ إلى اللّهِ عزّ و جلّ مِن قَطْرَتَينِ : قَطرةُ دَمٍ في سبيلِ اللّهِ ، و قَطرةُ دَمعَةٍ في سَوادِ اللّيلِ ، لا يُريدُ بها عبدٌ إلاّ اللّهَ عزّ و جلّ . ^۱

۱۹۷۱.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :كُلُّ عَينٍ باكيةٌ يومَ القيامةِ غيرَ ثلاثٍ : عينٌ سَهِرَتْ في سبيلِ اللّهِ ، و عينٌ فاضَتْ مِن خَشيَةِ اللّهِ ، و عَينٌ غَضّتْ عن مَحارِمِ اللّهِ . ^۲

۱۹۷۲.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :ما مِن شيءٍ إلاّ و لَهُ كَيْلٌ أو وَزنٌ إلاّ الدُّموعَ ، فإنّ القَطرةَ مِنها تُطْفِئُ بِحارا مِن نارٍ ، و إذا اغْرَوْرَقَتِ العَينُ بمائها لَم يَرْهَقْ وَجهَهُ قَتَرٌ و لا ذِلَّةٌ ، فإذا فاضَتْ حَرَّمَهُ اللّهُ على النّارِ ، و لَو أنّ باكيا بكى في اُمَّةٍ لَرُحِموا . ^۳

۱۹۷۳.عنه عليه السلام :إنْ لَم يُجِبْكَ البُكاءُ فَتَباكَ ، فإنْ خَرجَ مِنكَ مِثلُ رأسِ الذُّبابِ فَبَخٍ بَخٍ . ^۴

384

البُكاءُ عَلَى النَّفسِ

۱۹۷۴.عدّة الداعيـ فيما أوحى اللّهُ إلى موسى عليه السلام ـ: ابكِ على نَفسِكَ ما دُمتَ في الدُّنيا ، و تَخَوَّفِ العَطَبَ و المَهالِكَ ، و لا تَغُرَّنَّكَ زِينةُ الحياةِ الدُّنيا و زَهْرَتُها . ^۵

۱۹۷۰.امام زين العابدين عليه السلام :هيچ قطره اى نزد خدا محبوبتر از اين دو قطره نيست: قطره خونى كه در راه خدا ريخته مى شود و قطره اشكى كه فقط براى خداوند عزّ و جلّ در دل شب فرو مى غلتد .

۱۹۷۱.امام باقر عليه السلام :روز رستاخيز همه چشمها گريانند مگر سه چشم: چشمى كه در راه خدا شب را نخفته باشد، و چشمى كه از ترس خدا گريان شده باشد، و چشمى كه از محرّمات خدا فروهشته باشد.

۱۹۷۲.امام صادق عليه السلام :هر چيزى پيمانه اى يا وزنى دارد مگر اشكها؛ زيرا قطره اى اشك، درياهايى از آتش را فرو مى نشاند. هرگاه چشم غرق در اشك خود شود، گَرد هيچ فقر و ذلّتى بر چهره آن نمى نشيند. و هرگاه اشكها سرازير شود خداوند آن چهره را بر آتش حرام مى گرداند. و اگر گرينده اى در ميان امّتى بگريد همه آن امّت مشمول رحمت مى شوند.

۱۹۷۳.امام صادق عليه السلام :اگر گريه ات نمى آيد خود را به گريه بزن كه اگر از چشمانت به اندازه سر مگسى اشك بيرون آمد زهى به سعادتت.

384

گريستن بر حالِ خود

۱۹۷۴.عدّة الداعىـ در وحى هاى خداوند متعال به موسى عليه السلام آمده است ـ: تا در دنيا هستى به حال خود گريه كن و از هلاكت و مهلكه ها بترس و مبادا زرق و برق زندگى دنيا تو را فريب دهد.