۲۲۸۹.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ في قولهِ تعالى:«إنّ اللّه لا يغفرُ أن يُشرَكَ بهِ و يَغفرُ مـا دونَ ذلكَ لمَن يشـاءُ»۱ـ: الكَبائِرُ فما سِواها . ۲
(انظر) وسائل الشيعة : 11 / 264 باب 47.
464
مَتى تُقبَلُ التَّوبَةُ؟
الكتاب:
وَ لَيْسَتِ التّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ حَتّى إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ إِنِّي تُبْتُ الاْنَ وَ لاَ الَّذِينَ يَمُوتُونَ وَ هُمْ كُفّارٌ» . ۳
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بَعْدَ إِيمَانِهِمْ ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرا لَنْ تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ» . ۴
الحديث:
۲۲۹۰.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :مَن تابَ قَبْلَ أنْ يُعايِنَ قَبِلَ اللّهُ تَوبَتَهُ . ۵
۲۲۹۱.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّهَ تعالى يَقبَلُ تَوبَةَ العبدِ ما لَم يُغَرْغِرْ . ۶
۲۲۹۲.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إذا بَلَغتِ النّفسُ هذهِ ـ و أهْوى بيَدِهِ إلى حَلْقِهِ ـ لَم يَكُن للعالِمِ تَوبَةٌ ، و كانتْ للجاهلِ تَوبَةٌ . ۷
۲۲۸۹.امام صادق عليه السلام ـ در تفسير آيه «خداوند شرك ورزيدن به خود را نمى آمرزد و كمتر از آن را از هر كه بخواهد مى آمرزد» ـ فرمود :منظور گناهان كبيره و غير كبيره است.
464
تا كى توبه پذيرفته مى شود؟
قرآن :
«كسانى كه كارهاى زشت مى كنند و چون مرگشان فرا مى رسد مى گويند كه اكنون توبه كرديم و نيز آنان كه كافر بميرند، توبه ندارند».
«كسانى كه بعد از ايمان آوردن كافر شدند و بر كفر خود افزودند توبه شان پذيرفته نخواهد شد».
حديث :
۲۲۹۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس، پيش از مشاهده، توبه كند خداوند توبه اش را مى پذيرد.
۲۲۹۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند متعال توبه بنده را، پيش از آن كه به جان كندن افتد، مى پذيرد.
۲۲۹۲.امام باقر عليه السلامـ پس از آنكه با دست خود به حلقش اشاره كرد ـفرمود: هر گاه جان به اين جا برسد عالِم [راهى براى ]توبه ندارد و جاهل دارد.
