۲۳۸۶.بحار الأنوار عن بعضِ أصحابِنا :كنتُ عند أبي عبدِ اللّهِ عليه السلام جالِسا إذْ قَرأَ هذهِ الآيةَ: «فَإذا جاءَ وعدُ اُولاهما بعَثْنا عليكم عِبادا لنا اُولي بأسٍ شديدٍ فجاسُوا خِلالَ الدِّيارِ و كانَ وَعْدا مفعولاً»^۱ فقُلنا : جُعِلْنا فِداكَ ، مَن هؤلاءِ ؟ فقالَ ، ثلاثَ مَرّاتٍ : هُمْ و اللّهِ أهلُ قُمّ . ^۲

۲۳۸۷.الإمامُ الكاظمُ عليه السلام :رجُلٌ مِن أهلِ قُمّ يدعو النّاسَ إلى الحقِّ ، يَجْتَمِعُ مَعهُ قَومٌ كَزُبرِ الحديدِ ، لا تُزِلُّهُمُ الرِّياحُ العَواصِفُ ، و لا يَمَلّونَ مِن الحَربِ ، و لا يَجْبُنونَ ، و على اللّهِ يَتَوكّلونَ ، و العاقِبَةُ للمُتّقِينَ . ^۳

۲۳۸۶.بحار الأنوارـ به نقل از يكى از شيعيان ـ: در حضور ابو عبد اللّه (امام صادق عليه السلام ) نشسته بودم كه اين آيه را تلاوت كرد: «چون از آن دو [وعده]، وعده نخستين در رسد بندگان خويش را كه جنگاورانى دلاورند بر سرتان فرستيم. آنها حتى درون خانه ها را هم مى كاوند و اين و عده اى انجام شدنى است». عرض كرديم: فدايت شويم، اينان كيانند؟ سه بار فرمود : به خدا قسم آنان مردمان قم هستند.

۲۳۸۷.امام كاظم عليه السلام :مردى از قم مردم را به حق فرا مى خواند و بر گرد او مردمانى فراهم مى آيند كه چونان پاره هاى آهن استوارند، طوفان ها آنها را به لرزه نمى اندازد و از جنگ خسته نمى شوند و بزدلى نشان نمى دهند، به خدا توكّل دارند و فرجام از آنِ پرهيزگاران است.

۲۳۸۳.عنه عليه السلام :سَتَخْلو كُوفةُ مِن المؤمنينَ ، و يَأرِزُ عنها العِلمُ كما تَأرز الحَيّةُ في جُحْرِها ، ثُمّ يَظهَرُ العلمُ ببلدةٍ يُقالُ لها قُمّ ، و تَصيرُ مَعْدِنا للعِلمِ و الفَضلِ، حتّى لا يَبقى في الأرضِ مُسْتَضعَفٌ في الدِّينِ حتّى المُخَدَّراتُ في الحِجالِ ، و ذلكَ عند قُرْبِ ظُهورِ قائمِنا ، فيَجْعَلُ اللّهُ قُمّ و أهلَهُ قائمِينَ مَقامَ الحُجّةِ، و لو لا ذلكَ لَساخَتِ الأرضُ بأهْلِها، و لَم يَبْقَ في الأرضِ حُجّةٌ ، فَيَفيضُ العِلمُ مِنهُ إلى سائرِ البلادِ في المَشرِقِ و المَغرِبِ ، فَيتِمُّ حُجّةُ اللّهِ على الخلقِ ، حتّى لا يَبْقى أحدٌ على الأرضِ لم يَبْلُغْ إليهِ الدِّينُ و العِلمُ ، ثُمّ يَظْهرُ القائمُ عليه السلام . ^۱

۲۳۸۴.عنه عليه السلامـ في قولِه تعالى:«بَعَثْنا علَيكُم عِبادا لنا أُولي بأسٍ شديدٍ فجاسُوا خلالَ الدِّيار»ـ: قَومٌ يَبْعَثُهُم اللّهُ قَبلَ خُروجِ القائمِ عليه السلام ، فلا يَدَعونَ وِتْرا لآلِ محمّدٍ إلاّ قَتَلوهُ . ^۲

۲۳۸۵.بحار الأنوار عن عَفّانِ البَصرِيّ :قالَ لي [الإمامُ الصادقُ عليه السلام ] : أ تدري لِمَ سُمّيَ قُمّ؟
قلتُ : اللّهُ و رسولُهُ و أنتَ أعلَمُ ، قالَ : إنّما سُمّيَ قُمّ لأنَّ أهلَهُ يَجتَمِعونَ معَ قائمِ آلِ محمّدٍ صلواتُ اللّهِ علَيهِ ، و يَقومونَ مَعهُ و يَسْتَقيمونَ علَيهِ و يَنْصُرونَهُ . ^۳

۲۳۸۳.امام صادق عليه السلام :بزودى كوفه از مؤمنان تهى خواهد گشت و علم از آن رخت برخواهد بست همانند مارى كه در سوراخش پنهان مى شود. آن گاه علم در شهرى آشكار خواهد شد به نام قم. اين شهر معدن علم و فضل مى شود، تا آن جا كه بر روى كُره زمين كسى نمى ماند كه در دين ضعيف و ناتوان باشد حتى زنان پرده نشين؛ و اين [واقعه ]نزديك ظهور قائم ماست. خداوند قم و مردم آن را جانشين مقام حجّت مى كند. اگر چنين نبود هر آينه زمين اهل خود را فرو مى بلعيد و در روى زمين حجّتى باقى نمى ماند. علم از اين شهر به شهرهاى ديگر در شرق و غرب عالم سرازير مى شود و بدين سان حجّت خدا بر بندگانش تمام مى شود؛ چندان كه در كُره خاك كسى نمى ماند كه دين و دانش به او نرسيده باشد . سپس قائم عليه السلام ظهور مى كند.

۲۳۸۴.امام صادق عليه السلامـ در تفسير آيه «بندگان خويش را كه جنگاورانى دلاورند بر سرتان مى فرستيم. آنها حتى درون خانه ها را هم مى كاوند» ـفرمود : اينان مردمى هستند كه خداوند پيش از ظهور قائم مى فرستد و آنان هر كس را كه به خاندان محمّد صلى الله عليه و آله ستم كرده باشد مى كُشند.

۲۳۸۵.بحار الأنوارـ به نقل از عفّان بصرى ـ: امام صادق عليه السلام به من فرمود : آيا مى دانى چرا گفته اند قم؟ عرض كردم: خدا و پيامبرش و شما بهتر مى دانيد. فرمود: از آن رو قم را قم ناميده اند كه مردم آن بر گرد قائم آل محمّد صلوات اللّه عليه فراهم مى آيند و همراه او قيام مى كنند و در راه او پايدارى مى ورزند و يارى اش مى رسانند.