«وَ مَنْ أعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكا وَ نَحْشُرُهُ يَومَ القيامَةِ أعمى ......... وَ كَذلِكَ نَجْزِي مَنْ أَسْرَفَ وَ لَمْ يُؤْمِنْ بِآيَاتِ رَبِّهِ وَ لَعَذَابُ الاْخِرَةِ أَشَدُّ وَ أَبْقَى» . ۱
إِنَّ الَّذِينَ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ سَيَنَالُهُمْ غَضَبٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ ذِلَّةٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ كَذلِكَ نَجْزِي الْمُفْتَرِينَ» . ۲
وَ اذْكُرْ أَخا عادٍ إِذْ أَنْذَرَ قَوْمَهُ بِالْأَحْقَافِ ......... فَلَمَّا رَأَوْهُ عَارِضًا مُّسْتَقْبِلَ أَوْدِيَتِهِمْ قَالُواْ هَـذَا عَارِضٌ مُّمْطِرُنَا بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُم بِهِ رِيحٌ فِيهَا عَذَابٌ أَلِيمٌ. تُدَمِّرُ كُلَّ شَيْءٍ بِأَمْرِ رَبِّهَا فَأَصْبَحُوا لا يُرَى إِلاّ مَساكِنُهُمْ كَذلِكَ نَجْزِي الْقَومَ الْمُجْرِمِينَ ......... وَ لَقَدْ أَهْلَكْنَا مَا حَوْلَكُم مِّنَ الْقُرَى» . ۳
الحديث:
۲۴۹۶.الكافيـ سَألَ رَجُلٌ أبا عبدِ اللّه عليه السلام عَن قولِ اللّهِ عزّ و جلّ :«فَقَالُوا رَبَّنَا بَاعِدْ بَيْنَ أَسْفَارِنَا وَ ظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ فَجَعَلْناهُمْ أَحَادِيثَ وَ مَزَّقْناهُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ إنَّ فِى ذلِكَ لَأَياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ»۴الآية، ـفقال: هؤلاَءِ قَومٌ كانت لَهم قُرى متَّصِلةً يَنظرُ بَعضُهم إلى بَعضٍ، و أنهارٌ جارِيةٌ و أموالٌ ظاهِرةٌ، فكَفَرُوا نِعَم اللّه عزّ و جلّ و غيَّروا ما بِأنفسِهِم مِن عافَيةِ اللّه ، فَغَيَّر اللّهُ ما بِهم مِن نِعمَةٍ «إِنَّ اللّهَ لاَ يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتّى يُغَيّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ»۵ فَأرسَلَ اللّهُ عَلَيهِم سَيلَ العِرَم، فغرّقَ قُراهم، و خَرّبَ دِيارَهُم، و أذهَبَ أموالَهُم، و أبدَلَهُم مَكَانَ جنّاتِهِم جَنّتينِ ذَواتى أُكلٍ خَمْطٍ و أثلٍ، و شيءٍ من سِدرٍ قليل، ثمَّ قال: «ذَلِكَ جَزَيْناهُم بِمَا كَفَرُوا وَ هَلْ نُجازِى إلاّ الْكَفُورَ»۶ . ۷
«هر كس كه از ياد من دل بگرداند زندگى تنگى خواهد داشت و در روز رستاخيز [نيز] او را نابينا محشور مى كنيم ......... و اين چنين هر كه را زياده روى كرده و به آيات پروردگارش ايمان نياورده ، سزا مى دهيم. هر آينه عذاب آخرت سخت تر و پايدارتر است».
«آنان كه گوساله را برگزيدند بزودى به غضب پروردگارشان گرفتار خواهند شد و در زندگانى اين جهانى به خوارى خواهند افتاد. دروغگويان را اينچنين سزا مى دهيم».
«برادر قوم عاد (هود پيامبر) را به ياد آور ، آن هنگام كه قوم خود را در ريگستان بيم داد ......... پس چون آن [عذاب] را [به صورت] ابرى روى آورنده به سوى وادى هاى خود ديدند ، گفتند : اين ، ابرى است كه بارِش دهنده ماست . [هود گفت: نه! ]بلكه همان چيزى است كه به شتاب ، خواستارش بوديد : بادى است كه در آن ، عذابى دردناك است . به فرمان پروردگارش همه چيز را ويران مى كند. چنان شدند كه جز خانه هايشان ديده نمى شد ـ كه ما گروه مجرمان را اين سان سزا مى دهيم ـ . و بى گمان ، همه شهرهاى پيرامون شما را هلاك كرديم».
حديث :
۲۴۹۶.الكافى :كسى از امام صادق عليه السلام درباره اين گفته خدا پرسيد كه: «گفتند : پروردگارا! ميان سفرهايمان فاصله انداز. و بر خويشتن ستم كردند پس آنها را [براى آيندگان موضوع ]حكايتها گردانيديم و سخت تار و مارشان كرديم. قطعا در اين [ماجرا]براى هر شكيباى سپاسگزارى عبرتهاست» . فرمود: آنان قومى بودند داراى قريه هاى بهم پيوسته به گونه اى كه يكديگر را مى ديدند و رودهاى جارى و اموال فراوان ؛ ولى نعمت هاى الهى را ناسپاسى كردند و عافيت الهى را كه برخوردار بودند، تغيير دادند، پس خداوند نيز نعمت هايى را كه داشتند دگرگون ساخت «خداوند حال قومى را تغيير نمى دهد تا آنان حال خود را تغيير دهند». از اين رو سيل ويرانگر را بر آنان فرستاد و قريه هاشان را غرق نمود و سرزمين هاشان را خراب كرد و اموالشان را از ميان برد و به جاى باغهاشان ، دو باغ از درخت ميوه تلخ و شوره گز با اندى درخت سدر قرار داد. پس از آن خداوند فرمود: «اين [عقوبت] را به سزاى آنكه كفران كردند به آنان جزا داديم و آيا جز ناسپاس را به مجازات مى رسانيم؟» .
