۲۵۴۶.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :الناس ثلاثةٌ : سالمٌ و غانمٌ و شاجبٌ ، فالسّالمُ الصّامتُ ، و الغانمُ الذّاكرُ ، و الشّاجبُ الّذي يَلْفِظُ و يَقَعُ في النّاسِ . ^۱

۲۵۴۷.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :قالَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : إذا رأيتُم رَوضةً من رياضِ الجنّةِ فارْتَعوا فيها. قيلَ : يا رسولَ اللّهِ ، و ما رَوضةُ الجنّةِ؟ فقالَ : مَجالِسُ المؤمنينَ . ^۲

۲۵۴۸.عنه عليه السلام :ما اجْتَمعَ قومٌ في مَجلسٍ لَم يَذْكُروا اللّهَ و لَم يَذْكُرونا إلاّ كانَ ذلكَ المَجلسُ حَسْرةً علَيهِم يَومَ القيامةِ . ^۳

۲۵۴۹.قرب الإسناد عن الإمام الصّادق عليه السلامـ لِفُضَيلٍ ـ: تَجلِسونَ و تُحَدِّثونَ ؟ قالَ : نَعَم جُعِلتُ فِداكَ . قالَ : إنَّ تلكَ المَجالِسَ اُحِبُّها ، فأحْيوا أمْرَنا يا فُضيلُ ، فَرَحِمَ اللّهُ مَن أحْيا أمْرَنا. يا فُضَيلُ ، مَن ذَكَرَنا أو ذُكِرْنا عندَهُ فَخرَجَ مِن عَينِهِ مِثلُ جَناحِ الذُّبابِ غفَرَ اللّهُ له ذُنوبَهُ و لَو كانَ أكثرَ مِن زَبَدِ البحرِ . ^۴

۲۵۵۰.الإمامُ الرِّضا عليه السلام :مَن جَلسَ مَجلسا يُحيا فيهِ أمرُنا لَم يَمُتْ قلبُهُ يَومَ تَموتُ القلوبُ . ^۵

۲۵۴۶.امام باقر عليه السلام :مردم سه گونه اند: سالم و سود برنده و به هلاكت افتاده. سالم آن كس است كه خاموش ماند، سود برنده ، آن است كه ذكر خدا گويد و به هلاكت افتاده، كسى است كه زبان به بدگويى از مردم گشايد.

۲۵۴۷.امام صادق عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: هرگاه باغى از باغهاى بهشت ديديد، در آن گردش كنيد. عرض شد: اى پيامبر خدا! باغ بهشت چيست؟ فرمود: مجالس مؤمنان.

۲۵۴۸.امام صادق عليه السلام :هرگاه عدّه اى در محفلى گرد آيند و در آن ذكر خدا و ياد ما نكنند، آن محفل در روز قيامت براى آنان مايه افسوس خواهد بود.

۲۵۴۹.قرب الإسناد :امام صادق عليه السلام ـ به فضيل ـ فرمود : آيا با هم مى نشينيد و گفتگو مى كنيد؟ عرض كرد : آرى ، فدايت شوم. فرمود: من اين مجالس را دوست دارم. اى فضيل ! راه ما را زنده نگه داريد. رحمت خدا بر آن كه امر ما را زنده بدارد. اى فضيل! هر كس ذكر ما بگويد يا در حضور او ذكر ما شود و از چشمش به اندازه پر مگسى اشك درآيد خداوند گناهان او را مى بخشد اگر چه فزونتر از كف دريا باشد.

۲۵۵۰.امام رضا عليه السلام :هر كس در مجلسى كه ياد و نام ما در آن زنده نگه داشته مى شود بنشيند، در آن روزى كه دلها مى ميرند، دل او نمى ميرد.

۲۵۴۲.عنه صلى الله عليه و آله :المَجالِسُ ثلاثةٌ : غانِمٌ و سالِمٌ و شاحِبٌ ^۱ ، فأمّا الغانمُ فالّذي يُذكَرُ اللّهُ تعالى فيهِ، و أمّا السّالمُ فالسّاكِتُ ، و أمّا الشّاحِبُ فالّذي يَخوضُ في الباطلِ . ^۲

۲۵۴۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :علَيكَ بمَجالِسِ الذِّكْرِ . ^۳

۲۵۴۴.لُقمانُ عليه السلام :اخْتَرِ المَجالِسَ على عَينَيكَ ، فإنْ رأيتَ قوما يَذْكُرونَ اللّهَ عزّ و جلّ فاجْلِسْ معَهُم ، فإنّكَ إنْ تَكُ عالما يَنْفعْكَ عِلمُكَ و يَزيدونَكَ ^۴ عِلما ، و إنْ كُنتَ جاهلاً عَلَّموك ، و لَعلَّ اللّهَ أنْ يَصِلَهُم برحمةٍ فتَعمَّكَ مَعهُم . ^۵

۲۵۴۵.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلامـ في دُعائهِ ـ: و اجْعَلْنا مِن الّذينَ اشْتَغَلوا بالذِّكرِ عنِ الشَّهواتِ و خَالَفوا دَواعي العِزَّة بِواضِحات المَعرِفَةِ، و قَطَعوا أستارَ نارِ الشَّهَواتِ بِنَضحِ ماءِ التَّوبَةِ، و غَسَلوا أوعِيَةَ الجَهَلِ بِصَفوِ ماءِ الحَياةِ حتّى جالَتْ في مَجالسِ الذِّكرِ رُطوبةُ ألْسِنَةِ الذّاكرينَ . ^۶

۲۵۴۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مجلسها سه گونه است: سودمند، سالم، و پژمرده. مجلس سودمند مجلسى است كه در آن ذكر خدا شود، محفل سالم محفل خاموش است، و محفل پژمرده آن است كه در آن به باطل پرداخته شود.

۲۵۴۳.امام على عليه السلام :بر تو باد [شركت در ]مجالس ذكر.

۲۵۴۴.لقمان عليه السلام :مجلسها را بنگر؛ اگر مردمانى را ديدى كه ذكر خداوند عزّ و جلّ مى گويند با آنان بنشين؛ چه ، اگر تو دانشمند باشى ، دانشت تو را سود مى بخشد و آنان بر دانش تو مى افزايند و اگر از علم بى بهره باشى آنان به تو دانش مى آموزند، شايد كه خدا بر آنان رحمت آورد و رحمت او شامل تو نيز بشود.

۲۵۴۵.امام زين العابدين عليه السلامـ در دعا ـگفت : ما را از آنان قرار ده كه به سبب ياد تو، از خواهشهاى نفسانى باز مانده اند و به واسطه روشناييهاى معرفت با انگيزه هاى خود بزرگ بينى مخالفت ورزيدند، و با ريختن آب توبه پرده هاى آتش شهوات را دريدند، و با زلال آب زندگى ظرفهاى جهل را شستند چندان كه رطوبت زبان ذاكران در مجالس پراكنده مى شود.