۲۷۱۱.تنبيه الخواطرـ قال رسول اللّه صلى الله عليه و آله ـ: أ كُلُّكُم يُحِبُّ أنْ يَدخُلَ الجَنّةَ ؟ قالوا : نَعَم يا رسولَ اللّهِ ، قالَ : قَصِّروا مِن الأملِ ، و ثـبِّـتوا آجالَكُم بينَ أبْصارِكُم ، و اسْتَحْيوا مِن اللّهِ حقَّ الحَياءِ . ^۱

۲۷۱۲.الزهد :جاءَ أعْرابيٌّ إلى النبيِّ صلى الله عليه و آله فأخذَ بِغَرْزِ راحِلَتِهِ و هُو يُريدُ بَعضَ غَزَواتِهِ ، فقالَ : يا رسولَ اللّهِ ، عَلِّمْني عَملاً أدخُلُ بهِ الجَنّةَ.
فقالَ : ما أحْبَبْتَ أنْ يأتِيَهُ النّاسُ إلَيكَ فَائْتِهِ إلَيهِم ، و ما كَرِهْتَ أنْ يأتِيَهُ إلَيكَ فلا تَأتِهِ إلَيهِم ؛ خَلِّ سَبيلَ الرّاحِلَةِ . ^۲

۲۷۱۳.مجمع البيان :جاءَ أعرابِيٌ إلى النبيِ صلى الله عليه و آله فقالَ : يا رسولَ اللّهِ عَلِّمني عَمَلاً يُدخِلُني الجنَّةَ.
قالَ : إنْ كُنـتَ أقْصَـرْتَ الخُطْبَةَ لقد عَرَضْتَ المَسألَةَ ، أعتِقِ النَّسمةَ و فُكَّ الرَّقَبَةَ. فقالَ : أ وَ لَيْسا واحِدا؟ قالَ : لا ، عِتْقُ النَّسَمَةِ أنْ تَنْفَرِدَ بعِتْقِها ، و فَكُّ الرَّقَبةِ أنْ تُعينَ في ثَمَنِها ـ و الفَيْءُ على ذِي الرَّحِمِ الظّالِمِ ، فإنْ لَم يَكُنْ ذلكَ فأطْعِمِ الجائِعَ ، و اسْقِ الظَّمْآنَ ، و أْمُرْ بالمَعروفِ ، و انْهَ عنِ المُنكَرِ ، فإنْ لَم تُطِقْ ذلكَ فكُفَّ لِسانَكَ إلاّ مِن الخَير . ^۳

۲۷۱۱.تنبيه الخواطر :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : آيا همه شما دوست داريد به بهشت رويد؟ عرض كردند: آرى، اى رسول خدا. فرمود: آرزو را كوتاه كنيد، مرگ را در مقابل ديدگان خود قرار دهيد و از خدا چنان كه بايد شرم داريد.

۲۷۱۲.الزهد :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله سوار بر شتر خود بود و قصد رفتن به يكى از جنگها را داشت، باديه نشينى بيامد و ركاب شتر آن حضرت را گرفت و عرض كرد: اى رسول خدا! به من كارى بياموز كه با انجام دادن آن به بهشت روم؟ حضرت فرمود: هر كارى كه دوست دارى مردم در حقّت بكنند، تو با آنها همان كن و هر كارى كه دوست ندارى نسبت به تو انجام دهند، تو نيز با آنان چنان مكن ؛ حالا بگذار شتر به راه افتد.

۲۷۱۳.مجمع البيان :باديه نشينى خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد: اى پيامبر خدا! عملى به من بياموز تا با انجام آن به بهشت روم . فرمود : سؤالى كوتاه، امّا مهم پرسيدى. بنده آزاد كن و برده رها نما . باديه نشين پرسيد: مگر اين دو، يكى نيست؟ فرمود: نه؛ آزاد كردن بنده، آن است كه خودت به تنهايى بنده اى آزاد كنى و رها نمودن برده آن است كه در بهاى آزادى او هميارى كنى، به خويشاوندِ ستمگرت مهربانى و نيكى كن، اگر اين نشد، پس گرسنه اى را سير كن و تشنه اى را آب ده، و امر به معروف و نهى از منكر كن، اگر اين را هم نتوانستى، زبانت را جز از خير و خوبى فرو بند.

۲۷۰۵.عنه صلى الله عليه و آله :ثلاثٌ مَن لَقِيَ اللّهَ عزّ و جلّ بهِنَّ دَخلَ الجَنّةَ مِن أيِّ بابٍ شاءَ : مَن حسنَ خُلقُهُ ، و خَشِيَ اللّهَ في المَغيبِ و المَحْضَرِ ، و تَرَكَ المِراءَ و إنْ كانَ مُحِقّا . ^۱

۲۷۰۶.عنه صلى الله عليه و آلهـ لِيزيدَ بنِ أسيدٍ ـ: يا يزيدُ ابن أسيدٍ أ تُحِبُّ الجَنّـةَ ؟ فأحِبَّ لأخيكَ ما تُحِبُّ لِنَفْسِكَ . ^۲

۲۷۰۷.عنه صلى الله عليه و آلهـ و قد سألَهُ رجُلٌ: ما عملٌ إنْ عَمِلتُ بهِ دَخَلتُ الجَنّةَ ؟ ـ: اشْتَرِ سِقاءً جديدا ثُمَّ اسْقِ فيها حتّى تَخْرِقَها ، فإنّكَ لا تَخْرِقُها حتّى تَبلُغَ بها عَملَ الجَنّةِ . ^۳

۲۷۰۸.عنه صلى الله عليه و آله :مَن خُتِمَ لَهُ بجِهادٍ في سَبيلِ اللّهِ و لو قَدْرَ فَواقِ ناقَةٍ دَخلَ الجَنّةَ . ^۴

۲۷۰۹.عنه صلى الله عليه و آله :لَن يَدخُلَ الجَنّةَ إلاّ نَفْسٌ مُسلمَةٌ . ^۵

۲۷۱۰.الأمالي للطوسي عن أبي ذرّ :قال رسول اللّه صلى الله عليه و آله : أ تُحِبُّ أنْ تَدخُلَ الجَنّةَ ؟ [قال أبو ذرٍّ : ]قُلتُ : نَعَم فِداكَ أبي . قالَ : فَأَقصِرْ مِن الأمَلِ ، و اجْعَلِ المَوتَ نُصبَ عَيْنِكَ، و اسْتَحِ مِن اللّهِ حقَّ الحَياءِ . ^۶

۲۷۰۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :سه چيز است كه هر كس با آنها خداوند عزّ و جلّ را ديدار كند از هر درى كه بخواهد وارد بهشت مى شود: كسى كه خوش خو باشد، و در آشكار و نهان از خدا بترسد، و بحث و ستيزه را رها كند اگر چه حق با او باشد.

۲۷۰۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ به يزيد بن اسيد ـفرمود : اى يزيد بن اسيد! آيا بهشت را دوست دارى؟ پس، آنچه براى خودت دوست دارى براى برادرت دوست بدار.

۲۷۰۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در پاسخ به مردى كه پرسيد: چه كنم تا به بهشت روم؟ ـفرمود : مشكى نو خريدارى كن و با آن آنقدر مردم را آب بده تا آن را فرسوده و پاره كنى، پس، زمانى كه مشك پاره شد، به عمل بهشت دست يافته اى.

۲۷۰۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس به اندازه فاصله زمانى ميان دو دوشيدن شتر، جهاد در راه خدا نصيبش شود وارد بهشت مى گردد.

۲۷۰۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :وارد بهشت نمى شود مگر نفس تسليم شده.

۲۷۱۰.الأمالى للطوسىـ به نقل از ابوذرّ ـ: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : آيا دوست دارى به بهشت روى؟ عرض كردم: آرى، پدرم فدايت باد. فرمود: پس، آرزو را كوتاه كن و مرگ را پيش چشم خود بدار و از خداوند چنان كه شايد و بايد شرم كن.