۲۹۹۳.عنه عليه السلام :لا تَرى الجاهِلَ إلاّ مُفْرِطا أو مُفَرِّطا . ^۱

۲۹۹۴.عنه عليه السلام :إنَّما الجاهِلُ مَنِ اسْتَعْبَدتْهُ المَطالِبُ . ^۲

۲۹۹۵.عنه عليه السلام :الجاهِلُ عَبدُ شَهْوتِه . ^۳

۲۹۹۶.عنه عليه السلام :الجاهِلُ إذا جَمَدَ (جَحَد) وَجدَ ، و إذا وَجدَ ألْحَدَ . ^۴

۲۹۹۷.عنه عليه السلام :طاعَةُ الجَهولِ تَدُلُّ على الجَهلِ . ^۵

۲۹۹۸.عنه عليه السلام :مَن جَهِلَ قَدْرَهُ عَدا طَوْرَهُ . ^۶

۲۹۹۹.عنه عليه السلام :عَملُ الجاهِلِ وبَالٌ ، و عِلمُهُ ضلالٌ . ^۷

۳۰۰۰.عنه عليه السلام :نِعمَةُ الجاهِلِ كَرَوضَةٍ على مَزْبَلَةٍ . ^۸

۳۰۰۱.عنه عليه السلام :غِنى الجاهِلِ بمالِهِ . ^۹

۳۰۰۲.عنه عليه السلام :ثَرْوَةُ الجاهِلِ في مالِهِ و أمَلِهِ . ^۱۰

۳۰۰۳.عنه عليه السلام :ضالَّةُ الجاهِلِ غَيرُ مَوجودَةٍ . ^۱۱

۲۹۹۳.امام على عليه السلام :نادان را هميشه در حال افراط يا تفريط مى بينى.

۲۹۹۴.امام على عليه السلام :نادان، در حقيقت، كسى است كه خواهشها او را برده خود كرده باشند.

۲۹۹۵.امام على عليه السلام :نادان، بنده خواسته هاى نفسانى خود است .

۲۹۹۶.امام على عليه السلام :نادان هرگاه بخل ورزد (انكار كند) صاحب مال شود و هرگاه صاحب مال شود كجروى كند.

۲۹۹۷.امام على عليه السلام :فرمان بردن از نادان، نشانگر نادانى است.

۲۹۹۸.امام على عليه السلام :هر كه قدر خود را نشناسد پا از حدّ خويش فراتر نهد.

۲۹۹۹.امام على عليه السلام :كار نادان مايه زيان است و دانش او مايه گمراهى.

۳۰۰۰.امام على عليه السلام :نعمت و دارايى نادان، مانند بوستانى است در كنار زباله دان.

۳۰۰۱.امام على عليه السلام :توانگرىِ نادان به دارايى اوست.

۳۰۰۲.امام على عليه السلام :ثروتِ نادان، در دارايى و آرزوى اوست.

۳۰۰۳.امام على عليه السلام :گمشده نادان، ناياب است.

۲۹۸۴.عنه عليه السلام :الجاهِلُ صَخْرَةٌ لا يَنْفَجِرُ ماؤها ، و شَجَرةٌ لا يَخْضَرُّ عُودُها ، و أرضٌ لا يَظْهَرُ عُشْبُها . ^۱

۲۹۸۵.عنه عليه السلام :الجاهِلُ مَن خَدَعَتْهُ المَطالِبُ . ^۲

۲۹۸۶.عنه عليه السلام :العالِمُ مَن عَرفَ قَدْرَهُ ، الجاهِلُ مَن جَهِلَ أمْرَهُ . ^۳

۲۹۸۷.عنه عليه السلام :العاقِلُ مَن أحْرَزَ أمرَهُ ، الجاهِلُ مَن جَهِلَ قَدْرَهُ . ^۴

۲۹۸۸.عنه عليه السلام :العاقِلُ يَعْتَمِدُ على عَملهِ ، الجاهِلُ يَعْتَمِدُ على أمَلهِ . ^۵

۲۹۸۹.عنه عليه السلام :العالِمُ يَنْظُرُ بقَلبِهِ و خاطرِهِ ، الجاهِلُ يَنْظُرُ بعَيْنِهِ و ناظرِهِ . ^۶

۲۹۹۰.عنه عليه السلام :الجاهِلُ مَنِ انْخَدَعَ لِهَواهُ و غُرورِهِ . ^۷

۲۹۹۱.عنه عليه السلام :الجاهِلُ يَميلُ إلى شَكْلِهِ . ^۸

۲۹۹۲.عنه عليه السلام :الجاهِلُ لَن يُلْفى أبدا إلاّ مُفْرِطا أو مُفَرِّطا . ^۹

۲۹۸۴.امام على عليه السلام :نادان صخره اى است كه چشمه اى از آن نمى جوشد، درختى است كه شاخه اش سبز نمى شود و زمينى است كه گياهش نمى رويد.

۲۹۸۵.امام على عليه السلام :نادان، كسى است كه خواسته ها[ى نفسانى] او را فريب دهد.

۲۹۸۶.امام على عليه السلام :دانشمند كسى است كه قدر و اندازه خويش را بشناسد و نادان كسى است كه شأن خود را نشناسد.

۲۹۸۷.امام على عليه السلام :خردمند كسى است كه شأن خود را نگه دارد و نادان كسى است كه قدر خويش را نشناسد.

۲۹۸۸.امام على عليه السلام :خردمند به عمل خود تكيه مى كند و نادان به آرزوهايش.

۲۹۸۹.امام على عليه السلام :دانشمند با دل و انديشه خود مى نگرد و نادان با چشم و ديده خود.

۲۹۹۰.امام على عليه السلام :نادان كسى است كه فريب هوى و هوس و انديشه هاى باطل خود را بخورد.

۲۹۹۱.امام على عليه السلام :نادان به همتاى خود گرايش دارد.

۲۹۹۲.امام على عليه السلام :هرگز نادانى پيدا نمى شود، مگر آن كه در كارهايش يا افراط مى كند يا تفريط.