۳۰۴۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :النّارُ غايَةُ المُفَرِّطينَ . ^۱

۳۰۴۸.عنه عليه السلام :إنّها نارٌ لا يَهْدَأ زَفيرُها ، و لا يُفَكُّ أسِيرُها ، و لا يُجْبرُ كَسِيرُها ، حَرُّها شَديدٌ ، و قَعْرُها بَعيدٌ ، و ماؤها صَديدٌ . ^۲

۳۰۴۹.عنه عليه السلام :احذَروا نارا قَعْرُها بَعيدٌ ، و حَرُّها شَديدٌ ، و عَذابُها جَديدٌ ، دارٌ لَيس فيها رَحمَةٌ ، و لا تُسمَعُ فيها دَعْوةٌ ، و لا تُفَرَّجُ فيها كُرْبةٌ . ^۳

۳۰۵۰.عنه عليه السلام :احْذَروا نارا حَرُّها شَديدٌ ، و قَعْرُها بَعيدٌ ، و حُليُّها حَديدٌ . ^۴

۳۰۵۱.عنه عليه السلام :احذَروا نارا لَجَبُها عَتيدٌ ، و لَهَبُها شَديدٌ ، و عَذابُها أبدا جَديدٌ . ^۵

۳۰۵۲.عنه عليه السلام :نارٌ شديدٌ كَلَبُها ، عالٍ لَجَبُها ، ساطِعٌ لَهَبُها ، مُتأجِّجٌ سَعيرُها ، مُتَغيّظٌ زَفيرُها ، بَعيدٌ خُمودُها ، ذاكٍ وَقودُها ، مُتَخوَّفٌ وَعيدُها . ^۶

۳۰۵۳.عنه عليه السلام :فكيف أسْتَطيعُ الصَّبرَ على نارٍ لو قَذَفتْ بشَرَرَةٍ إلى الأرضِ لأحْرَقَتْ نَبْتَها ، و لو اعْتَصمَتْ نَفْسٌ بقُلّةٍ لأنْضَجَها وَهْجُ النّارِ في قُلّتِها . و أيُّما (إنّما) خَيرٌ لِعَليٍّ أنْ يكونَ عند ذي العَرشِ مُقَرَّبا أو يكونَ في لَظىً خَسيئا مُبَعَّدا مَسْخوطا علَيهِ بجُرمِهِ مُكَذّبا؟! ^۷

۳۰۴۷.امام على عليه السلام :آتش، فرجامِ واپس ماندگان است.

۳۰۴۸.امام على عليه السلام :دوزخ آتشى است كه شعله آن فروكش نمى كند و اسير آن رهايى نمى يابد و شكسته آن ترميم نمى شود . داغى آن سخت و ژرفايش بسيار و آبش چركابه است .

۳۰۴۹.امام على عليه السلام :بترسيد از آتشى كه ژرفايش بسيار است و گرمايش شديد و عذابش نو به نو. سرايى است كه در آن رحمتى نباشد و دعا و خواهشى در آن شنوده نشود و اندوهى در آن زدوده نگردد.

۳۰۵۰.امام على عليه السلام :بترسيد از آتشى كه گرمايش شديد است و ژرفايش بسيار و زيور آلاتش آهن.

۳۰۵۱.امام على عليه السلام :بترسيد از آتشى كه موج خروشان آن تناور است و زبانه اش گسترده و عذابش همواره تازه.

۳۰۵۲.امام على عليه السلام :آتشى است سخت گزنده، امواجش خروشان و بلند، زبانه اش شعله ور، خروشش خشم آلود، فسرده شدنش دور و دير، آتش گيره اش فروزان و تهديدش هراس انگيز.

۳۰۵۳.امام على عليه السلام :چگونه بر آتشى صبر كنم كه اگر جرقه اى به كره زمين اندازد، همه گياهانش را بسوزاند و اگر كسى به قله كوهى پناه برد، داغى آن، او را در آن جا بپزد. كدام يك براى على بهتر است: اين كه نزد خداوند صاحب عرش، مقرّب باشد، يا در زبانه آتش دوزخ قرار گيرد و رانده شده و دور افتاده و به سبب گناهش مغضوب درگاه و تكذيب شده باشد؟!

615

جَهَنَّمُ

الكتاب:

وَ مَنْ يَهْدِ اللّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَ مَنْ يُضْلِلْ فَلَنْ تَجِدَ لَهُمْ أَوْلِياءَ مِنْ دُونِهِ وَ نَحْشُرُهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ عَلَى وُجُوهِهِمْ عُمْيا وَ بُكْما وَ صُمّا مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ كُلَّمَا خَبَتْ زِدْنَاهُمْ سَعِيرا» . ^۱

إِنَّ جَهَنَّمَ كانَتْ مِرْصَادا * لِلطّاغِينَ مَآبا» . ^۲

الحديث:

۳۰۴۴.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :نارُكُم هذهِ جُزءٌ مِن سَبعينَ جُزءا مِن نارِ جَهنّمَ ، لكُلِّ جُزءٍ مِنها حَرُّها . ^۳

۳۰۴۵.عنه صلى الله عليه و آله :لَو أنَّ شَررَةً من شرَرِ جَهنّمَ بالمَشْرِقِ ، لَوجدَ حَرَّها مَن بالمَغْرِبِ . ^۴

۳۰۴۶.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ الرّجُلَ مِن أهلِ النّارِ لَيُعَظَّمُ للنّارِ حتّى يكونَ الضِّرْسُ مِن أضْراسِهِ كاُحُدٍ . ^۵

615

دوزخ

قرآن :

«و هر كه را خدا هدايت كند، هدايت شده است و آنهايى كه گمراهشان سازد جز او هيچ ياورى نيابند و در روز قيامت در حالى كه چهره هاشان رو به زمين است، كور و لال و كر محشورشان مى كنيم و دوزخ جايگاه آنهاست كه هر چه شعله آن فرو نشيند بيشترش مى افروزيم».

«دوزخ در كمين باشد ؛ منزلگاهى براى سركشان».

حديث :

۳۰۴۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اين آتش دنيا يكى از هفتاد جزء آتش دوزخ است، كه هر يك از آن اجزا، داغى خود را دارد.

۳۰۴۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اگر يك جرقّه از جرقّه هاى دوزخ در شرق عالم بيفتد كسانى كه در غرب عالم به سر مى برند گرماى آن را مى يابند.

۳۰۴۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اهل دوزخ براى آتش چندان درشت مى شوند كه هر يك از دندانهايشان به اندازه كوه اُحد مى شود.