461
ميزان الحكمه ج 2

۳۳۷۵.الاختصاص عن أصْبَغِ بنِ نُباتةَ :كُنتُ مَع أميرِ المؤمنينَ عليه السلام فأتاهُ رجُلٌ ، فسَلّمَ علَيهِ ثُمَّ قالَ : يا أميرَ المؤمنينَ ، إنّي و اللّهِ لاُحِبُّكَ في اللّهِ ، و اُحِبُّكَ في السِّرِّ كما اُحِبُّكَ في العَلانِيَةِ ، و أدِينُ اللّهَ بوَلايَتِكَ في السِّرِّ كما أدِينُ بها في العَلانِيَةِ ـ و بِيَدِ أميرِ المؤمنينَ عُودٌ ـ طَأْطَأ رأسَهُ ثُمَّ نَكتَ بالعُودِ ساعةً في الأرضِ ، ثُمَّ رَفعَ رأسَهُ إلَيهِ فقالَ : إنَّ رسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله حدَّثَني بألفِ حديثٍ ، لكُلِّ حديثٍ ألفُ بابٍ ، و إنَّ أرواحَ المؤمنينَ تَلْتَقي في الهواءِ فتَشَمُّ و تَتَعارَفُ ، فما تَعارَفَ مِنها ائْتَلَفَ ، و ما تَناكَرَ مِنها اخْتَلَفَ . و بحقِّ اللّهِ لَقد كَذَبتَ ، فما أعرِفُ وجْهَكَ في الوُجوهِ و لا اسْمَكَ في الأسْماءِ .
ثُمَّ دَخلَ علَيهِ رجُلٌ آخَرُ فقالَ : يا أميرَ المؤمنينَ ، إنّي لاُحِبُّكَ في السِّرِّ كما اُحِبُّكَ في العَلانِيَةِ . قالَ : فنَكَتَ الثّانيةَ بعُودِهِ فى الأرضِ ، ثُمَّ رَفَع رأسَهُ فقالَ لَهُ : صَدَقْتَ ......... اذهَبْ فاتَّخِذْ للفَقْرِ جِلْبابا ، فإنّي سَمِعْتُ رسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله يقولُ : يا عليَّ بنَ أبي طالبٍ ، و اللّهِ لَلفَقرُ أسْرَعُ إلى مُحِبّينا مِن السَّيلِ إلى بَطْنِ الوادي . ۱

۳۳۷۵.الاختصاصـ به نقل از اصبغ بن نباته ـ: نزد امير المؤمنين عليه السلام بودم كه مردى آمد و بر حضرت سلام داد و عرض كرد: اى امير المؤمنين! به خدا قسم كه تو را از بهر خدا دوست دارم و در نهان همچنان دوستت مى دارم كه در آشكار و در نهان همچنان به ولايتت پاى بندم كه در آشكار.
امير المؤمنين ـ كه در دست خود چوبى داشت ـ ، سرش را پايين انداخت و لحظاتى با نوك آن چوب به زمين زد، آن گاه سر به سوى آن مرد برداشت و فرمود: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله هزار حديث به من آموخت كه هر حديثى هزار باب داشت. ارواح مؤمنان در هوا به يكديگر برخورد مى كنند و هم را مى بويند و مى شناسند. آنان كه يكديگر را بشناسند با هم گرد مى آيند و آنها كه يكديگر را نشناسند از هم جدا مى شوند. به حقّ خدا سوگند كه تو دروغ مى گويى، زيرا من نه در ميان چهره ها چهره تو را مى شناسم و نه در ميان نامها نامت را مى بينم.
سپس، مردى ديگر بيامد و عرض كرد: اى امير المؤمنين! به خدا قسم كه من به خاطر خدا دوستت دارم و در نهان همان گونه دوستت مى دارم كه در آشكار. حضرت بار ديگر لحظاتى با سر چوب خود به زمين زد و آن گاه رو به سوى او كرده فرمود: راست مى گويى ......... برو خود را براى فقر آماده كن؛ زيرا از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله شنيدم كه مى فرمود: اى على بن ابى طالب ! به خدا سوگند، فقر به سوى دوستداران ما شتابنده تر مى رود تا سيلاب به ته درّه.

1.الاختصاص : ۳۱۱ .


ميزان الحكمه ج 2
460

687

ما يُشتَرَطُ في حُبِّ أهلِ البَيتِ عليهم السلام

۳۳۷۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :أنا مَع رسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله و مَعي عِتْرَتي و سِبْطَيَّ على الحَوضِ ، فمَن أرادَنا فلْيَأخُذْ بقَولِنا ، و لْيَعمَلْ عَملَنا . ۱

۳۳۷۲.الإمامُ الباقرُ عليه السلامـ لجابرٍ الجُعْفيِّ ـ: يا جابرُ ، بَلِّغْ شِيعَتي عَنّي السَّلامَ ، و أعْلِمهُم أنَّهُ لا قَرابَةَ بَيْنَنا و بَينَ اللّهِ عزّ و جلّ، و لا يُتَقرَّبُ إلَيهِ إلاّ بالطَّاعةِ لَهُ . يا جابرُ ، مَن أطاعَ اللّهَ و أحَبَّنا فهُو وليُّنا ، و مَن عَصى اللّهَ لَم يَنْفَعْهُ حُبُّنا . ۲

۳۳۷۳.عنه عليه السلام :و اللّهِ ، ما مَعنا مِن اللّهِ بَراءةٌ ، و لا بَيْنَنا و بَينَ اللّهِ قَرابَةٌ، و لا لَنا على اللّهِ حُجَّةٌ ، و لا نَتَقرَّبُ إلى اللّهِ إلاّ بالطّاعَةِ ، فمَن كانَ مِنكُم مُطيعا للّهِ تَنْفَعُهُ ولايَتُنا ، و مَن كانَ مِنكُم عاصيا للّهِ لَم تَنْفَعْهُ وَلايَتُنا . ويْحَكُم لا تَغْتَرّوا ! ويْحَكُم لا تَغْتَـرّوا ! ۳

688

الإمامُ عَليٌّ عليه السلام مَعَ مَن يُظهِرُ مَحَبَّتَهُ

۳۳۷۴.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنّ رجُلاً قالَ لأميرِ المؤمنينَ عليه السلام : و اللّهِ إنّي لاُحِبُّكَ ـ ثلاثَ مرّاتٍ ـ فقالَ عليٌّ عليه السلام : و اللّهِ ما تُحِبُّني ! فغَضِبَ الرّجُلُ فقالَ : كأنّكَ و اللّهِ تُخْبِرُني ما في نَفْسي ؟! قالَ لَهُ عليٌّ عليه السلام : لا ، و لكنَّ اللّهَ خَلقَ الأرْواحَ قَبلَ الأبْدانِ بألْفَي عامٍ ، فلَمْ أرَ رُوحَكَ فيها . ۴

687

شرط محبت اهل بيت عليهم السلام

۳۳۷۱.امام على عليه السلام :من و پيامبر خدا و خاندان و نوادگان من بر لب حوض [كوثر ]هستيم؛ پس هر كه ما را خواهان است، بايد گفته ما را بپذيرد و به كردار ما رفتار كند.

۳۳۷۲.امام باقر عليه السلامـ به جابر جعفى ـفرمود : اى جابر! سلام مرا به شيعيانم برسان و به آنها بگو كه ميان ما و خداوند عزّ و جلّ هيچ خويشاوندى نيست، و كسى مقرّب خدا نشود جز با فرمانبردارى از او. اى جابر! هر كس خدا را فرمان بَرَد و ما را دوست بدارد، همو دوست ماست، و هر كس خدا را نافرمانى كند محبّت ما سودش نرساند.

۳۳۷۳.امام باقر عليه السلام :به خدا سوگند ما از جانب خدا امان نامه اى [براى شما] نداريم و ميان ما و خداوند خويشى نيست و ما را بر خدا حجتى نباشد و جز با طاعت به خدا نزديك نشويم. پس، هر كدام شما كه فرمانبردار خدا باشد ولايت ما سودش رساند و هر كدام شما كه خدا را نافرمانى كند ولايت ما سودش نرساند. واى بر شما، غرّه نشويد! واى بر شما، غرّه نشويد!

688

برخورد امام على عليه السلام با كسى كه اظهار محبت به او مى كند

۳۳۷۴.امام صادق عليه السلام :مردى سه مرتبه به امير المؤمنين عليه السلام عرض كرد: به خدا قسم من شما را دوست مى دارم. على عليه السلام فرمود: به خدا سوگند! تو مرا دوست ندارى! مرد عصبانى شده گفت: به خدا قسم گويى از دل من خبر دارى؟! على عليه السلام فرمود: نه، امّا خداوند دو هزار سال پيش از آفريدن كالبدها، ارواح را بيافريد و من روح تو را در ميان آنها نديدم.

1.الخصال : ۶۲۴/۱۰ .

2.الأمالي للطوسي : ۲۹۶/۵۸۲ .

3.وسائل الشيعة : ۱۱/۱۸۵/۴ .

4.بحار الأنوار : ۶۱/۱۳۲/۳.

  • نام منبع :
    ميزان الحكمه ج 2
    سایر پدیدآورندگان :
    شیخی، حمید رضا
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
تعداد بازدید : 16626
صفحه از 604
پرینت  ارسال به