۲۰۶۲.عنه صلى الله عليه و آله :لا يَجْني على المَرءِ إلاّ يَدُهُ . ۱
(انظر) الذنب : باب 1384.
408
مَن لَم يُبتَلَ فَهُوَ مَبغوضٌ عِندَ اللّهِ
الكتاب:
وَ لَوْ لاَ أنْ يَكُونَ النّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَجَعَلْنَا لِمَنْ يَكْفُرُ بِالرَّحْمنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفا مِنْ فِضَّةٍ وَ مَعارِجَ عَلَيْها يَظْهَرُونَ * وَ لِبُيُوتِهِمْ أَبْوَابا وَ سُرُرا عَلَيْها يَتَّكِئُونَ» . ۲
الحديث:
۲۰۶۳.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّهَ يُبغِضُ العِفْرِيَةَ النِّفْرِيَةَ الّذي لَم يُرْزَأْ في جِسمِهِ و لا مالِهِ . ۳
۲۰۶۴.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لا حاجةَ للّهِ فيمَن ليسَ للّهِ في نَفسِهِ و مالِهِ نَصيبٌ . ۴
۲۰۶۵.عنه عليه السلام :كَفى بالسَّلامةِ داءً . ۵
۲۰۶۶.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام :إنّي لَأكرَهُ أنْ يُعافى الرَّجُلُ في الدُّنيا و لا يُصيبَهُ شَيءٌ مِن المَصائبِ . ۶
۲۰۶۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بر آدمى، جز دست او جنايت نمى كند.
408
كسى كه دچار بلا نشود مبغوض خداست
قرآن :
«و اگر نه آن بود كه همه مردم [ در انكار خدا ] يك امّت مى شدند سقفهاى خانه هاى كسانى را كه به خداى رحمان كفر مى ورزند از نقره مى كرديم و بر آنها نردبانهايى مى نهاديم تا بر آنها بالا روند. و براى خانه هايشان نيز درهايى از نقره مى كرديم و تختهايى كه بر آنها تكيه زنند».
حديث :
۲۰۶۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند انسان خبيثِ شيطان صفت را كه بلاى جسمى و مالى نمى بيند دشمن مى دارد.
۲۰۶۴.امام على عليه السلام :خداوند به كسى كه از جان و مال وى چيزى نگرفته است، احتياجى ندارد.
۲۰۶۵.امام على عليه السلام :سلامت (بى بلايى) ، خود براى دردمند بودن انسان كافى است.
۲۰۶۶.امام زين العابدين عليه السلام :من خوش ندارم كه آدمى در دنيا در عافيت باشد و هيچ گرفتارى و مصيبتى به وى نرسد.