109
چشم تماشا، ترجمه نزهة الناظر و تنبیه الخاطر

۱۹۰.خدا را در هر نعمتى حقّى است، هركه آن را ادا كند، افزونش كند و هركه كوتاهى كند، نعمتش را درمعرض نقمت وتباهى نهاده است: پس بايدخداوند شما را از نعمت ها بيمناك ببيند ، همان گونه كه در محنت ها، اميدوارتان مى بيند.
و هركس خداوند بهره اش را فراخ كند و آن را آزمايشى از سوى خداوند نبيند، خود را از چيزى ترسناك، ايمن پنداشته است و هركس خداوند روزگارى بر او سخت گيرد و آن را آزمايشى از سوى خداوند نبيند ، اميد [به پاداش] را تباه كرده است.
و بدانيد كه كمترين حسادت براى بدن، بزرگترين بيمارى است كه از شخص حسود آغاز مى گردد و به فرزندان او منتقل مى شود و از نزديكان به دورترها مى رسد خداوند شما را از حسادت و بدبختى حفظ كند.

۱۹۱.بر حاكم ، لازم است كه به كارهايش رسيدگى كند و از احوال يارانش جويا شود تا نيكى نيكوكار و بدى بدكارشان بر او پوشيده نماند و هيچ يك از آنان را بدون جزا نگذارد كه اگر چنين نكند ، نيكوكار سست و بدكار گستاخ شود و كار تباه گردد و عمل، ضايع.
اين گفته را ابراهيم بن عباس صولى ۱ به شعر درآورده و سروده است:


چون نيكوكار پاداش كار خود را ببيندو بدكار مجازات كوبنده شود
نيكوكار هرچه دارد از سر رغبت بدهدو بدكار از سر ترس، مطيع حقّ شود

۱۹۲.برترين كارها ، تسليم در برابر خداى متعال است و آرامش از سر يقين و كجاست گريزگاه از آنچه شدنى است؟ و تو در كف قدرت كسى هستى كه در پى توست.
اى مردم ، پرچمى براى ما برافراشته گشته و هدفى معيّن و گفته شده كه به دنبال پرچم باشيد و به سوى هدف برويد و از آن درمگذريد.

1.ترجمه مختصر او در پا نوشت حديث ۸ گذشت.


چشم تماشا، ترجمه نزهة الناظر و تنبیه الخاطر
108

۱۹۰.إنّ للّهِ تعالى في كُلِّ نِعمةٍ حقّا ، فَمَن أَدّاهُ زادَهُ ، ومَن قَصَّرَ فَقَد عَرَّضَ النَّعمةَ لِحُلولِ النَّقِمةِ ، فَليَرَكُمُ اللّهُ من النِّعَمِ وَجِلينَ كَما يَراكُم عِندَ المِحَنَ راجينَ.
ومَن وُسِّعَ عَلَيهِ ذاتُ يَدِهِ ، فَلَم يَرَ أنّ ذلِكَ مِنَ اللّهِ تَمحيصٌ فَقَد أمِن مَخوفاً ، ومَن ضُيِّقَ عَلَيه ذاتُ يَدِهِ فَلَم ير أن ذلِكَ مِنَ اللّه تَمحيصٌ فَقَد ضَيَّعَ مأمولاً.
واعلَموا أنّ أصغَرَ الحَسَدِ أكبرُ داءِ الجَسَدِ، يبتدئ بِجَسَدِه ۱ كالولَدِ والوالِدِ، ثُمّ يَنتَقِلُ عَنِ الأقاربِ إلى الأباعِدِ ، فأعاذَكُمُ اللّهُ من الحَسَدِ نَكَدِهِ. ۲

۱۹۱.يَجِبُ على الوالي أن يَتَعَهَّدَ أُمورَه ، وَيَتَفَقَّدَ أعوانَهُ ، حَتّى لا يخفَى عَلَيهِ إحسانُ مُحسِنٍ ، ولا إساءةُ مُسيءٍ، ثُمّ لا يَترُكُ أحدَهُما بِغَير جَزاءٍ ؛ فَإنّه إن تَرَكَ ذلكَ تهاوَنَ المُحسِنُ ، واجترأ المُسيءُ وفَسَدَ الأمرُ ، وضاعَ العَمَلُ. ۳
أخذ هذا القول إبراهيم بن عبّاس الصولي ۴ فقال:


إذا كان للمحسن من الثواب ما ينفعهوللمسيء مـن العقاب مـا يقمعـه
بـذلَ الـمحسـنُ مـا عنـده رغـبـةوانـقـاد المـسـيء لـلـحـقِّ رهبـة.

۱۹۲.أفضلُ الاُمورِ التَّسليمُ إلى اللّهِ تعالى ، والراحةُ إلى اليَقين، وأينَ المَهَربُ مِمّا هُوَ كائنٌ، وإنّما تَتَقَلَّبُ في كَفِّ الطالِبِ.
أيّها الناسُ! إنّه رُفِعَت لنا رايةٌ، ومُدَّت لَنا غايةٌ ، فقيل في الراية (أنِ) ۵ اتّبِعوها،
وفي الغاية أن اجروا (إلَيها) ۶ ولا تَعدوها. ۷

1.. وفي «أ»: بحسده.

2.. نهج البلاغة : الحكمة ۲۴۴ وفيه صدره إلى «النقمة» والحكمة ۳۵۸ وفيه من «فليركم» إلى «مأمولاً»، تحف العقول : ص ۲۰۶ وفيه صدره إلى «مأمولاً» وكلّها نحوه.

3.. وفي «أ» : الأمل.

4.. قد مرّ ذكره في ذيل ح.

5.. أثبتناه من «ب».

6.. راجع : الفتوح : ج ۶ ص ۲۴۰.

  • نام منبع :
    چشم تماشا، ترجمه نزهة الناظر و تنبیه الخاطر
    سایر پدیدآورندگان :
    مسعودي،عبدالهادي (مترجم)
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1390
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 199040
صفحه از 252
پرینت  ارسال به