از سخنان امام حسين عليه السّلام ^۱

۲۲۹.كسى كه عيبجوى ديگران نباشد، در برابر عيب جويان بى عذر نماند.

۲۳۰.سپاس تو در برابر نعمت گذشته ، زمينه نعمت آينده را فراهم مى آورد.

۲۳۱.از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود : روزى [امام ]حسين عليه السلام به سوى يارانش آمد و گفت : اى مردم، خداوند والاياد بندگان را نيافريد جز براى آن كه او را بشناسند تا چون شناختند او را بندگى كنند و با بندگى او از بندگى جز او بى نياز شوند.
مردى پرسيد : اى پسر پيامبر خدا ، شناخت خدا يعنى چه؟
فرمود : شناخت مردم هر زمان نسبت به پيشواى واجب الاطاعه خود.

۲۳۲.اگر سه چيز نبود ، آدميزاده در برابر هيچ چيز سر فرود نمى آورد : نادارى و بيمارى و مرگ.

۲۳۳.امام حسين خطبه خواند و گفت : بردبارى زينت است ، و وفا مروّت ، و پيوند(با خويشان) نعمت ، و تكبّرورزيدن لاف بيهوده ، و عجله نابخردى ، و نابخردى ناتوانى ، و زياده روى هلاكت ، و همنشينى با افراد پست عيب ، و همنشينى با فاسقان مايه شكّ و تهمت است.

1.امام حسين عليه السلام در سوم شعبان سال سوم هجرى در مدينه به دنيا آمد و در دهم محرّم سال ۶۱ هجرى در كربلا به شهادت رسيد و در همان جا به خاك سپرده شد. لقب آن حضرت، «سيد الشهداء» و كنيه ايشان «ابو عبد اللّه » بود. مجموعه سخنان حضرت در «موسوعة كلمات الحسين عليه السلام » گرد آمده است.

چشم تماشا، ترجمه نزهة الناظر و تنبیه الخاطر

126

وَمِن كلامِ الإمامِ (الشَّهيدِ سَيّدِ شَبابِ أهلِ الجَنّة أبي عبد اللّه ) الحُسينِ بنِ عَليّ عليهما السّلام

۲۲۹.مَن لَم يَكُن لأحَدٍ عائبا لَم يعدَم مَعَ كُلّ عائبٍ عاذِرا. ^۱

۲۳۰.شُكرُكَ لِنِعمةٍ سالِفةٍ يَقتَضي نِعمةً آنفةً. ^۲

۲۳۱.ورُوِي عَنِ الصادقِ عليه السلام أنّه قالَ: خَرَجَ الحُسَينُ بنُ عَليّ عليهماالسلاميَوما إلى أصحابِهِ فَقالَ : أيّها الناسُ! إنّ اللّهَ جَلَّ ذِكرُهُ ما خَلَقَ العِبادَ إلّا لِيَعرِفوهُ ، فإذا عَرَفوهُ عَبَدوهُ، واستَغنوا بِعبادَتِهِ عَن عِبادةِ مَن سِواهُ.
فَقالَ لَهُ رَجُلٌ: يابنَ رَسولِ اللّهِ، فَما مَعرفةُ اللّهِ عَزّوجَلَّ؟ قالَ : مَعرفةُ أهلِ كُلِّ زَمانٍ إمامَهُمُ الذي يَجِبُ عَلَيهِم طاعَتُهُ. ^۳

۲۳۲.لَولا ثَلاثةٌ ما وَضَعَ ابنُ آدَمَ رأسَهُ لِشَيءٍ: الفَقرُ والمَرَضُ والمَوتُ. ^۴

۲۳۳.وخَطَبَ عليه السلام فَقالَ : إنّ الحِلمَ زينةٌ ، والوفاءَ مُروءَةٌ ، والصِّلةُ نِعمةٌ، والاستكبارَ صَلَفٌ ، والعَجَلةَ سَفَهٌ ، والسَّفَهَ ضَعفٌ ، والغُلُوُّ وَرطةٌ ، ومُجالَسةَ الدُّناةِ شَينٌ ^۵ ، ومُجالَسةَ أهلِ الفِسقِ ريبةٌ. ^۶

1.. كلمات الإمام الحسين عليه السلام : ص ۷۷۱ ، ح ۹۵۴ عنه.

2.. عيون الحكم والمواعظ: ص ۲۹۱ ، ح ۵۱۹۶ عن الإمام علي عليه السلام نحوه، مقصد الراغب : ص۱۳۶ (مخطوط) وفيه: «سابغة» بدل«سالفة».

3.. علل الشرائع : ص ۹ ح ۱، كنزالفوائد : ج ۱ ص ۳۲۸.

4.. معدن الجواهر : ص ۳۶ نحوه.

5.. وفي «أ» : مجالسة الدناءَة مثرٌّ.

6.. نثر الدرّ : ج ۱ ص ۳۳۴ وفيه «شرّ» بدل «شين»، معدن الجواهر : ص ۶۳ عن الإمام الحسن عليه السلام وليس فيه من «والغلوّ» إلى «شين».