۲۴۱.امين در امان است ، و پاك و گناه ناكرده با جرأت ، و خيانتكار ترسان ، و بدكردار وحشت زده. چون امرى گران به عاقل برسد، اندوه را با استوارانديشى عقب مى راند و عقل را براى چاره انديشى آسوده مى نهد.
۲۴۲.براى حاكم، دارويى توصيف مكن كه اگر وى را سود رساند، تو را نستايد و اگر بدو زيان رساند ، تو را متّهم مى كند.
۲۴۳.قدرت كينه را از ميان مى برد. انسان كار خود را بهتر مى داند.
۲۴۴.نزد امام حسين ـ درود خدا بر اوـ از عذرخواهى عبداللّه بن عمرو بن عاص در باره حضورش در پيكار صِفّين سخن به ميان آمد، امام فرمود : بسى عذر بدتر از گناه.
۲۴۵.اگر دارايى ات براى تو نباشد تو براى آن هستى، پس آن را باقى مگذار كه برايت نمى ماند و آن را بخور پيش از آن كه تو را بخورد. [يعنى به انفاق و گشاده دستى، استفاده دنيوى و اخروى از آن ببر.]
