۳۱۴.هركس به آنچه مى داند عمل كند ، خداوند آنچه را نمى داند به او مى آموزد.
۳۱۵.جابر گويد : با گروهى كه همگى هنوز اعمال حجّ را تمام نكرده بوديم بر امام باقر عليه السلام درآمديم؛ من گفتم : اى فرزند رسول خدا صلى الله عليه و آله ما را سفارشى كن.
امام فرمود : توانايتان به ناتوانتان كمك كند و ثروتمندتان به نيازمندتان توجّه و هركس براى برادرش خيرخواهى كند آن چنان كه براى خود مى كند و رازهايتان را پنهان بداريد و مردم را بر ما مسلّط مداريد و در فرمان ما و در آنچه از ما به شما مى رسد دقّت كنيد، اگر آن را موافق قرآن يافتيد ، از گفتار ماست و در آنچه با قرآن موافق نبود توقّف كنيد و به ما بازگردانيد تا آنچه را برايمان شرح شده، برايتان شرح دهيم.
۳۱۶.گروهى از بنى هاشم و ديگران نزد حضرتش گرد آمدند. حضرت به آنان فرمود : اى شيعه آل محمّد صلى الله عليه و آله از خدا پروا كنيد و تكيه گاه ميانه باشيد، غالى به شما باز گردد و تالى به شما بپيوندد.
گفتند : غالى كيست؟ فرمود : كسى كه در باره ما چيزى مى گويد كه ما درباره خود نمى گوييم.
گفتند : تالى كيست؟ فرمود: آن كه به دنبال خير است و خيرش افزوده مى شود. به خدا سوگند ميان ما و خدا ، خويشى اى نيست و ما حجّتى بر خدا نداريم و جز با فرمانبرداريش به او نزديكى نمى جوييم. هركس از شما فرمانبردار خدا باشد و به فرمان او عمل كند ، ولايت ما أهل بيت به او سود دهد و هركس از شما خدا را نافرمان و معصيت كار باشد، ولايت ما او را سودى نبخشد ؛ واى بر شما فريفته مشويد.
۳۱۷.يكى از شيعيان حضرتش عزم سفر داشت و سفارشى خواست. حضرت به او فرمود:
يك وجب هم با حالت حبس پيشاب راه مسپار و شب از مركبت براى قضاى حاجت پياده مشو ، مگر آن كه كفش به پا داشته باشى و در نقب و دالان بول مكن و هيچ سبزى اى را مچش و بو مكن تا آن كه بدانى چيست و از هيچ ظرفى منوش تا آن كه بدانى در آن چيست و از كسى كه مى شناسى برحذر باش و با كسى كه نمى شناسى همراه مشو.
