۳۶۷.سينه خود تو براى رازت پرظرفيت تر است.

۳۶۸.سزاوارترين مردم به گذشت، تواناترين آنهاست بر مجازات كردن و كم خردترين مردم كسى است كه به فرودست خود ستم كند و آن كه را از وى عذر خواسته نبخشد.

۳۶۹.عادت بر هر چيزى مسلط است.

۳۷۰.خودرأى، بر لغزشگاه سقوط ايستاده است.

۳۷۱.آزرم حاصل از دورى بيش از انس ملاقات، عزّت را ماندگار مى كند.

۳۷۲.برحذر باش از سقوط حاصل از ولنگارى و اعتماد(بى جا) كه ديگر برنخيزى.

۳۷۳.قرآن ظاهرش دل انگيز و باطنش عميق است.

۳۷۴.هوس، بيدار و خرد ، خفته است.

۳۷۵.نخستين مشورت دهنده نباش و زنهار از نظر خام و از سخن نينديشيده بپرهيز و به خودرأى و كم خرد و ناپايدار و لجباز مشورت مده و از خدا بترس در موافقت نمودن با هوس مشورت گيرنده كه طلب موافقتش پستى و بدشنيدن ^۱ او خيانت است.

۳۷۶.امام صادق عليه السلام در سجده اش مى گفت : خدايا اقرارم را به يگانگى ات محفوظ بدار و نيز اقرارم را به عبوديت و اميدم را به تو در سختى ها.

۳۶۷.صَدرُكَ أوسَعُ لِسِرِّك. ^۱

۳۶۸.أولَى الناسِ بِالعَفوِ أقدَرُهُم عَلَى العُقوبةِ ، وَأنقَصُ الناسِ عَقلاً مَن ظَلَمَ مَن دونَهُ ، وَلَم يَصفَح عَمَّنِ اعتَذَرَ إلَيهِ. ^۲

۳۶۹.العادَةُ عَلى كُلِّ شَيءٍ سُلطانٌ. ^۳

۳۷۰.المُستَبِدُّ بِرأيِهِ مَوقوفٌ عَلى مَداحِضِ الزَّلَلِ. ^۴

۳۷۱.حِشمةُ ^۵ الِانقِباضِ أبقى لِلعِزِّ مِن اُنسِ التَّلاقِ. ^۶

۳۷۲.إيّاكَ وسَقطةَ الاستِرسالِ! فَإنَّها لاتُستَقالُ. ^۷

۳۷۳.القُرآن (ظاهِرُهُ) أنيقٌ ، وباطِنُهُ عَميقٌ. ^۸

۳۷۴.الهَوى يَقظانُ ، وَالعَقلُ نائِمٌ. ^۹

۳۷۵.لا تَكونَنَّ أوَّلَ مُشيرٍ ، وَإيّاكَ وَالرَّأيَ الفَطيرَ ^۱۰ ، وَتَجَنَّبِ ارتِجالَ الكَلامِ ، وَلا تُشِر عَلى مُستَبِدٍّ بِرأيِهِ ، وَلا عَلى وَغدٍ ^۱۱ ، ولا عَلى مُتَلَوِّنٍ ، ولا عَلى لَجوجٍ ، وخَفِ اللّهَ في مُوافَقَةِ هَوَى المُستَشيرِ ؛ فَإِنَّ التِماسَ مُوافَقَتِهِ لُؤمٌ ، وَسوءَ الِاستِماعِ مِنهُ خِيانةٌ. ^۱۲

۳۷۶.وكانَ عليه السلام يَقولُ في سُجودِهِ: اللّهمَّ احفَظ إقراري لَكَ بِالوَحدانِيّةِ، وإقراري إيّاك
بِالعِبادةِ ، ورَجائي لَكَ في الشِّدّةِ. ^۱۳