۳۹۲.عزّت مى چرخد و نمى ايستد تا آن كه به خانه اى داخل گردد كه ساكنانش از آنچه در دست مردم است ، چشم طمع بركنده اند؛ پس در آن جا استقرار مى يابد.

۳۹۳.در دنيا جلال الهى بر سيماى زاهدان پرتو افكنده و اثر خدمت بر پيشانى اشان نقش بسته است و چگونه اين گونه نباشند؟! چه، كسى كمر به خدمت پادشاهى از پادشاهان دنيا مى بندد و اثرش بر او جلوه كند ، پس چگونه بر كسى كه كمر به خدمت پادشاه پادشاهان بسته است نمايان نشود؟!

۳۹۴.پيوند و ارتباط با خويشان محاسبه روز قيامت را آسان مى كند خداوند تبارك و تعالى مى فرمايد : «وآنان كه به آنچه خداوند به برقرارى پيوند با آن فرمان داده مى پيوندند و از خداى خويش بيم دارند و از سختى حساب مى هراسند.».

۳۹۵.هيچ چيز نزد من محبوب تر از اين نيست كه در پى احسانى كه به كسى كرده ام نيكى ديگرى به او كنم و دارنده اش را نيكو بدارم ، چون ديده ام كه بازداشتن در پايان ، سپاسگزارى (احسان) آغازين را قطع مى كند.

۳۹۶.سزاوار است كه مؤمن هشت صفت را دارا باشد. در تندباد حوادث باوقار و پا برجا ، در بلاها پرشكيب، در آسايش پرسپاس و به روزى خداداده اش قانع باشد ، به دشمنانش ستم روا ندارد و براى دوستانش (گناهى را) به گردن نگيرد ، پيكرش از او در رنج و مردم از او آسوده.
دانش دوست مؤمن ، و بردبارى دستيار او ، و خرد فرمانده لشكريانش ، و مدارا برادرش ، و نيكى پدر اوست.

۳۹۲.لا يزالُ العِزُّ قَلِقاً حَتّى يَدخُلَ داراً قَد أيِسَ أهلُها مِمّا في أيدي الناسِ فُيوطِنُها. ^۱

۳۹۳.إنّ الزُّهّادَ في الدُّنيا نورُ الجَلالِ عَلَيهِم ، وأثَرُ الخِدمةِ بَينَ أعيُنِهِم ، وكَيفَ لا يَكونونَ كَذلِكَ وإنّ الرَّجُلَ لَيَنقَطِعُ إلى بَعضِ مُلوكِ الدُّنيا فَيُرى أثَرُهُ عليه ، فَكَيفَ لِمَن يَنقَطِعُ إلى مَلِكِ المُلوكِ لا يُرى أثَرُهُ عَلَيهِ ^۲ ؟!

۳۹۴.صِلَةُ الرَّحِمِ تُهَوِّنُ الحِسابَ يَومَ القِيامةِ ، قالَ اللّهُ تَبارَكَ و تعالى: «وَ الَّذِينَ يَصِلُونَ مَآ أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَ يَخَافُونَ سُوءَ الْحِسَابِ»^۳ . ^۴

۳۹۵.ما شَيءٌ أحَبَّ إلَيَّ مِن رَجُلٍ سَلَفَت مِنّي إلَيهِ يَدٌ أتبَعتُها اُختَها وَأحسَنتُ رَبَّها ^۵ ؛ لِأَنّي رَأَيتُ مَنعَ الأَواخِرِ يَقطَعُ لِسانَ شُكرَ الأوائِلِ. ^۶

۳۹۶.يَنبَغي للمؤمِنِ أن يَكونَ فيهِ ثَمانُ خِصالٍ : وَقورٌ عِندَ الهَزاهِزِ ، صَبورٌ عِندَ البَلاءِ ، شَكورٌ عِندَ الرَّخاءِ ، قانِعٌ بِما رَزَقَهُ اللّهُ، لا يَظلِمُ الأعداءَ ، ولا يَتَحامَلُ للأصدِقاءِ ، بَدَنُهُ مِنهُ في تَعَبٍ ، والناسُ مِنهُ في راحةٍ إن العِلمَ خَليلُ المؤمنِ ، والحِلمَ وزيرُهُ ، والعَقلَ أميرُ جُنودِهِ، والرِّفقَ أخوهُ ، والبِرَّ والدُهُ. ^۷