۴۵۶.آن كه از سر همراهى با هواى تو ، راه هدايتت را از تو پوشيده بدارد ، دشمن توست و آن كه بدون شكّ بردن ، سرزنش كند ، بى درخواست ببخشد.

۴۵۷.سوار بر مركب شهوت چون بلغزد، برنخيزد.

۴۵۸.درنگ و محكم كارى كن تا برسى و يا نزديك گردى.

۴۵۹.اعتماد به خداوند بهاى هر چيز گران بها و نردبان هر بلندى است.

۴۶۰.زنهار از همراهى شرور كه مانند شمشير آخته ، سيمايش زيبا و اثرش زشت است.

۴۶۱.حاجت ها به اميد طلبيده و (مطابق) با قضاى الهى برآورده مى شود، و عافيت بهترين عطاى (الهى) است.

۴۶۲.آن گاه كه سرنوشت فرود آيد ، مجالى نمى ماند.

۴۶۳.با هيچ كس دشمنى مكن تا آن كه رابطه ميان او و خداى متعال را بدانى ، اگر نيكو باشد ، خدا او را در اختيار تو نمى نهد ، پس با وى دشمنى مكن و اگر بد بود ، همين آگاهيت به آن تو را كفايت مى كند ، پس با او مستيز.

۴۶۴.در آشكار دوست خدا و در نهان دشمن او مباش.

۴۶۵.پرهيز به اندازه ترس است و طمع هر اندازه كه راه دارد.

۴۵۶.قَد عاداكَ مَن سَتَرَ عَنكَ الرُّشدَ اتِّباعاً لِما تَهواهُ، ومَن عَتَبَ مِن غَيرِ ارتِيابٍ أُعتِبَ مِن غَيرِ استِعتابٍ. ^۱

۴۵۷.راكِبُ الشَّهَواتِ لا تُستَقالُ عَثرَتُهُ. ^۲

۴۵۸.اِتَّئِد ^۳ ، تُصِب أو تَكَد. ^۴

۴۵۹.الثِّقَةُ بِاللّهِ ثَمَنٌ لِكُلِّ غالٍ ، وَسُلَّمٌ إلى كُلِّ عالٍ. ^۵

۴۶۰.إيّاكَ وَمُصاحَبَةَ الشِّرّيرِ ؛ فَإِنَّهُ كَالسَّيفِ المَسلولِ ؛ يَحسُنُ مَنظَرُهُ ، وَيَقبُحُ أثَرُهُ. ^۶

۴۶۱.الحَوائجُ تُطلَبُ بِالرَّجاءِ، وهِيَ تَنزِلُ بِالقَضاءِ ، والعافِيةُ أحسَنُ عَطاءٍ. ^۷

۴۶۲.إذا نَزَلَ القَضاءُ ضاقَ الفَضاءُ. ^۸

۴۶۳.لا تُعادِيَنَّ أحَداً حَتّى تَعرِفَ الَّذي بَينَهُ وبَينَ اللّهِ تعالى ؛ فإن كانَ محسنا لَم يُسلِمهُ إلَيكَ ، فَلا تُعادِهِ ، وإن كانَ مُسيئا فَإنَّ عِلمَكَ بِهِ يَكفيكَهُ، فَلا تُعادِهِ. ^۹

۴۶۴.لا تَكُن وَليّا للّهِ في العلانيةِ عَدوّا لَهُ في السِّرِّ. ^۱۰

۴۶۵.التَّحَفُّظُ عَلى قَدَرِ الخَوفِ ، والطَمَعُ عَلى قَدَرِ السَّبيلِ. ^۱۱