۷.براى كاميابى در خواسته ها ، از پوشيده داشتن آنها يارى بجوييد كه هر شخص نعمت مند مورد حسادت است.
وگفته شده است: براى هر نعمت مندى ، حسودانى است و اگر حتى كسى راست تراز تير باشد، طعنه زنى در ميان مردم خواهد داشت.

۸.شما نمى توانيد مردم را با دارايى هايتان برخوردار كنيد، پس با اخلاقتان چنين كنيد.
ابراهيم بن عباس صولى ^۱ مى گويد: اگر اين سخن با بهترين سخنان مردم سنجيده شود بر آنها برترى يابد.

۹.از مجازات جوانمردان چشم بپوشيد كه سوگند به آن كه جانم در دست اوست، هريك از آنان بلغزد دستش در دست خداى متعال است [ و بلندش مى كند].

۱۰.مشورت، پناهگايى در برابر ندامت و مايه ايمنى از ملامت است.

۱۱.از خطاى سخى درگذريد كه هرگاه بلغزد، خداى متعال دستش را مى گيرد و هرگاه نيازمند شود درِ روزى را بر او مى گشايد.

۱۲.براى امّتم نه از مؤمن مى ترسم و نه از كافر ، زيرا ايمان مؤمن جلويش را مى گيرد و كفر كافر وى را دور مى دارد ولى از منافقى مى ترسم كه به سخن آنچه را مقبول امّت است مى گويد و به عمل آنچه را ناشناخته و نامقبول است مى كند.

۷.استَعينوا عَلى إنجاحِ الحَوائجِ بِالكِتمانِ ؛ فإنّ كلَّ ذي نِعمةٍ مَحسودٌ.
وقيلَ : بأنّ لِكُلِّ (ذي) ^۱ نِعمةٍ حسدةً ، ولَو أنَّ امرأً كان أقومَ من قِدحٍ ^۲ لكانَ له مِنَ النَّاسِ غامزٌ. ^۳

۸.إنَّكُم لَن تَسَعوا النَّاسَ بِأموالِكُم ؛ فَسَعوهُم بِأخلاقِكُم. ^۴
قالَ إبراهيمُ بنُ العَبّاسِ الصوليّ ^۵ : لَو وُزِنَت هذهِ الكَلِمةُ بأحسَنَ كلامِ النَّاسِ لرَجُحَت عَلى ذلِكَ.

۹.تَجافوا عُقوبةَ ذوي المُروّاتِ ؛ فوَالّذي نَفسي بِيَده، إنّ أحدَهُم لَيعثُرُ ويدُه في يَدِ اللّهِ تعالى. ^۶

۱۰.المُشاوَرةُ حِرزٌ مِنَ النَّدامةِ ، وأمانٌ مِنَ المَلامةِ. ^۷

۱۱.تجاوَزوا عن ذنب السَّخيِّ ؛ فَإنَّ اللّهَ تعالى آخذٌ بِيَدهِ كُلّما عَثَرَ، وفاتحٌ له كُلّما افتَقَرَ. ^۸

۱۲.ما أخافُ عَلى اُمّتي مؤمناً ولا كافراً ؛ أمّا المؤمن فيَحجُزُهُ إيمانُه ، وَأمّا الكافِرُ فَيَقدَعُهُ ^۹ كُفرُهُ، ولكِنّي أخافُ عَلَيها مُنافِقا يَقولُ ما يَعرِفونَ ، ويَعمَلُ ما يُنكِرونَ. ^۱۰