۱۳.چون خداوند خير بنده اى را بخواهد ، خير او را به افراد متعهّد و وفادار مى رساند.

۱۴.آن كه خدا روزيش دهد و او نيكى كند و آزار نرساند ،سرور است.

۱۵.سخت ترين كارها سه كار است: ياد خداى عزّ وجلّ در هر حال، سهيم كردن برادر (دينى) با خود و انصاف دادن به مردم.

۱۶.اخلاق نيكو ، خطاها را مى زدايد.

۱۷.پنج چيز است كه هركس با آنها يا يكى از آنها بر خدا درآيد ، بهشت برايش واجب مى شود:
آن كه تشنه كامى را سيراب يا گرسنه اى را سير كند، برهنه اى را بپوشاند، پياده اى را سوار كند و يا بنده اى را از بردگى برهاند.

۱۸.نيكى كردن، از سقوط هاى هولناك حفظ مى كند و صدقه نهانى خشم پروردگار را فرو مى نشاند و پيوند با خويشان بر عمر مى افزايد و مرگ بد را دور مى كند و فقر را از ميان مى برد.

۱۹.سرمايه اى سودمندتر از عقل و تنهايى اى وحشتناك تر از خودپسندى و عقلى چون تدبير و كرامتى چون تقوا و همنشينى مانند خوش خلقى و ميراثى چون ادب و بهره اى چون توفيق و تجارتى چون كار شايسته و سودى چون پاداش الهى و ورعى چون خوددارى از درغلتيدن به شبهه ها و زهدى چون بى رغبتى به حرام ها و دانشى چون انديشيدن و عبادتى چون به جا آوردن واجبات و ايمانى چون حيا و صبر و تبارى چون فروتنى و شرافتى چون علم و پشتيبانى چون مشورت نيست.
پس از سر و آنچه در سرت مى گذرد و شكم و آنچه در درون دارد، مواظبت كن و مرگ و درازاى برزخ و پوسيده شدن را را به ياد داشته باش.

۱۳.إذا أرادَ اللّهُ بِعَبدٍ خَيرا جَعَلَ صَنائِعَهُ في أهلِ الحِفاظِ. ^۱

۱۴.مَن رَزَقَهُ اللّهُ ، فَبَذَلَ مَعروفَهُ ، وكفَّ أذاهُ ؛ فَذاكَ السَّيِّدُ. ^۲

۱۵.أشَدُّ الأعمالِ ثَلاثةٌ : ذِكرُ اللّهِ عزّوجلّ عَلى كلِّ حالٍ ، ومؤاساةُ الأخِ ، وإنصافُ الناسِ من نَفسِكَ. ^۳

۱۶.الخُلُقُ الحَسَنُ يُذيبُ الخَطايا. ^۴

۱۷.خَمسٌ مَن أتى اللّهَ عزّوجلّ بِهِنَّ أو بِواحدةٍ مِنهُنَّ أوجَبَ له الجَنّةَ: مَن سَقى هامّةً صادِيةً ^۵ ، أو أطعَمَ كَبِداً هافيةً ^۶ ، أو كسا جِلدةً عارِيةً أو حَمَلَ قَدَماً حافيةً ، أو أعتقَ رَقَبةً عانِيةً ^۷ . ^۸

۱۸.صَنائعُ المَعروفِ تَقي مَصارِعَ السوءِ ، وَصَدقةُ السرِّ تُطفيء غَضَبَ الرَّبِّ ، وصِلَةُ الرَّحِمِ تَزيدُ في العُمُرِ ، وتدفَعُ ميتةَ السوءِ ، وتَنفي الفَقرَ. ^۹

۱۹.لا مالَ أعوَدُ مِنَ العَقلِ ، ولاوَحدةَ أوحَشُ مِنَ العُجبِ ، ولا عَقلَ كالتَّدبيرِ ، ولا كَرَمَ كالتَّقوى ، ولا قَرينَ كَحُسنِ الخُلُقِ ، ولا ميراثَ كالأدبِ، ولا فائدةَ كالتَّوفيقِ ، ولا تِجارةَ كالعَمَلِ الصالِحِ ، ولا رِبحَ كثَوابِ اللّهِ ، ولا وَرَعَ كالوُقوفِ عِندَ الشُّبهةِ ، ولا زُهدَ كالزُّهدِ في الحَرامِ ، ولا عِلمَ كالتَّفَكُّرِ ، ولا عبادةَ كأداءِ الفرائضِ ، ولا إيمانَ كالحَياءِ والصبرِ ، ولا حَسَبَ كالتَّواضُعِ ، ولا شَرَفَ كالعِلمِ ، ولا مُظاهَرةَ كالمَشورَةِ ؛ فاحفَظِ الرأسَ وما حَوى ، والبَطنَ وما وَعى ، واذكُرِ المَوتَ وطُولَ البِلى. ^۱۰