۲۰.خداوند گشاده رو را دوست و تروشروى را دشمن مى دارد.

۲۱.امانت را به صاحبش بازگردان و حتّى به كسى كه به تو خيانت كرده است، خيانت مكن.

۲۲.همواره (با مردم) همراهى و ملايمت كنيد كه همراه چيزى نشد جز آن كه آن را آراست و از چيزى جدا نشد مگر آن كه زشتش كرد.

۲۳.هركس خشم خود را نگه دارد و خشنوديش را بگسترد و به همه نيكى كند و با خويشاوندش بپيوندد و امانتش را ادا كند، خداوند عزّوجلّ او را روز قيامت در پرتو بزرگترين نور خود وارد (محشر) مى سازد.

۲۴.مؤمن گول خورى بزرگوار است؛ و تبهكار، گول زنى پست.

۲۵.آن كه تعزيت خداى متعال را مايه شكيبايى خويش نسازد، جانش از حسرت دنيا به لب آيد و آن كه نعمت هاى خداى عزّ و جلّ را تنها در خوردنى و نوشيدنى ببيند، دانايى اش اندك و نادانى اش بسيار است و هركس به آنچه كه در دست مردم است چشم دوزد ، اندوهش به درازا كشد و تأسّفش پايان نگيرد. ^۱

۲۰.إنّ اللّهَ يُحبُّ الوَجهَ الطَّلقَ ، ويُبغِضُ الوَجهَ الباسِرَ ^۱ . ^۲

۲۱.أدِّ الأمانةَ إلى من ائتَمَنَكَ ، ولا تَخُن مَن خانَكَ. ^۳

۲۲.عَلَيكُم بِالرِّفقِ ؛ فاِنّه ما خالَطَ شيئا إلّا زانَهُ ، ولا فارَقَهُ إلّا شانَهُ. ^۴

۲۳.مَن كَفَّ غَضَبَهُ ، وبَسَطَ رِضاهُ، وبَذَلَ مَعروفَهُ ، وَوَصلَ رَحِمَهُ ، وأدّى أمانَتَهُ ، أدخلَهُ اللّهُ عزّوجلّ يَومَ القيامةِ في نورِهِ الأعظَمِ. ^۵

۲۴.المُؤمِنُ غِرٌّ ^۶ كَريمٌ ، وَالفاجِرُ خِبٌّ لَئيمٌ. ^۷

۲۵.مَن لَم يتعزَّ بِعزاء اللّهِ تعالى تقطّعت نَفسُه على الدنيا حَسَراتٍ، ومن لم يَرَ أنّ للّهِ عزوجل عِندَهُ نِعمةً إلّا في مَطعَمٍ أو مَشرَبٍ قَلَّ عِلمُه، وكثُرَ جَهلُه، ومَن نَظَرَ إلى ما في أيدي الناسِ طالَ حُزنُهُ ، ولم يُشفَ غَيظُه. ^۸