۲۶.پيامبر به مردى كه گفته بود : اى پيامبر خدا مرا سفارشى كوتاه كن ، فرمود : همواره ديده طمع به آنچه در دست مردم است فرو بند كه آن بى نيازى است و مبادا طمع ورزى كه به معناى حضور فقر است و نمازت را چنان بخوان كه گويى آخرين نماز توست و كارى مكن كه معذرت خواهى و هركس به طمع چيزى از دنيا روان مى شود، آهسته رود.
آن مرد گفت : بيشتر بگو اى رسول خدا صلى الله عليه و آله.
پيامبر فرمود : خوش خلقى و پيوند با خويشان و نيكى به آنان، عمر را افزون و شهرها را آباد مى كند حتّى اگر مردمش بد باشند.

۲۷.چهار چيز است كه اگر در تو باشد، باكى از دست رفتن دنيايت نباشد : امانتدارى و راستگويى و خوش خلقى و نگه داشتن شكم.

۲۸.هماره امّتم به خير و خوبى است تا هر زمان كه امانت را غنيمت و زكات را خسارت نبيند.

۲۹.خداوند نيكان پاك و پنهان را دوست دارد، كسانى كه چون حضور يابند ، شناخته نشوند و چون غايب گردند ، جوياى آنان نشوند ، دلهايشان چراغ هدايت است و از هر ظلمتكده اى رهايى يابند.

۳۰.گناه از ياد نرود و نيكى كهنه نگردد و هر گونه مى خواهى باش كه به هر دست دهى از همان دست مى گيرى.

۳۱.هر نيكى ، صدقه است و راهنماى به نيكى ، مانند عامل به آن است و خداوند فريادرسى اندوهمندان را دوست دارد.

۲۶.وقالَ لَهُ رَجُلٌ: أوصِني يا نَبيَّ اللّه وأوجِز، فقال صلى الله عليه و آله :
عَلَيكَ بِالإياسِ مِمّا في أيدي الناسِ ؛ فَإنّه الغِنى ، وإيّاكَ والطَّمَعُ ؛ فَإنّه الفَقرُ الحاضرُ ، وصَلِّ صَلاتَكَ وأنتَ مُوَدِّعٌ ، وإيّاكَ وما يُعتَذَرُ منه! ومَن مَشى مِنكُم إلى طَمَعٍ مِن طمعِ الدُّنيا فليَمشِ رُوَيداً.
ثمّ قالَ: زِدني يا رسولَ اللّهِ.
فقال صلى الله عليه و آله : حُسنُ الخُلُقِ ، وصِلةُ الرَّحِمِ ، وبِرُّ القَرابَةِ تَزيدُ في الأعمارِ، وتُعَمِّر الدِّيارَ ولَو كانَ القومُ فُجّاراً. ^۱

۲۷.أربعٌ إذا كُنَّ فيكَ لَم تُبالِ ما فاتَكَ مِنَ الدُّنيا : حِفظُ أمانةٍ، وصِدقُ حَديثٍ ، وحُسنُ خَليقةٍ ، وعِفّةٌ في طُعمةٍ. ^۲

۲۸.لا تزالُ اُمّتي بِخَيرٍ ما لَم تَرَ الأمانةَ مَغنَما ، والصَّدقةَ مَغرَماً ^۳ . ^۴

۲۹.إنّ اللّهَ يُحِبُّ الأتقِياءَ الأبرِياءَ الأخفِياءَ الّذينَ إذا حَضَروا لَم يُعرَفوا، وإذا غابوا لم يُفتَقَدوا ، قُلوبُهُم مَصابيحُ الهُدى ، ينجونَ مِن كُلِّ غَبراءَ مُظلِمةٍ. ^۵

۳۰.الذَّنبُ لا يُنسى ، والبِرُّ لا يَبلى ، وكُن كَيفَ شِئتَ ؛ فَكما تَدينُ تُدانُ. ^۶

۳۱.كُلُّ مَعروفٍ صَدَقةٌ ، والدَّالُّ عَلى الخَيرِ كَفاعِلِهِ ، واللّهُ يُحِبُّ إِغاثةَ اللَّهفانِ ^۷ . ^۸