۶۲.هر كه ترسد ، شب نيز راه برود و هركه شب برود ، به منزل رسد.

۶۳.پيامبر اكرم به اميرمؤمنان عليه السلام فرمود : از [ آثار] يقين است كه با ناخشنودى خدا ، كسى را خشنود نسازى و در آنچه خدا به تو داده، كس ديگرى را نستايى و كسى را در آنچه خدا برايش پيش آورده ، مكوبى و كسى را در آنچه خدا به تو نداده ، نكوهش مكنى كه نه حرص حريص روزى را مى كشاند و نه ناپسند داشتن كسى ، آن را مى راند. اى على ، هيچ فقرى سخت تر، از نادانى نيست.

۶۴.هركس در معامله با مردم بدانان ستم نكند و در گفتگو، به آنان دروغ نگويد و وعده هايش را به آنان ، عملى كند ، از جرگه كسانى است كه مروّتش كامل و عدالتش ظاهر و برادرى با او واجب و غيبتش حرام گشته است.

۶۵.همنشينى با دينداران، شرف دنيا و آخرت است و مشورت با مردان عاقل، توفيقى از جانب خداى متعال است. و چون انسان عاقل نظرش را به تو گفت، مبادا مخالفت كنى كه به هلاكت مى افتى.

۶۶.كرامت مرد ، دين او؛ مروّت او، عقل او؛ زيبايى وى ، ظرافتش و تبارش، خوى اوست.

۶۷.پيامبر خدا به عيادت مردى از انصار رفت، چون خواست بازگردد، به او روى نمود و گفت : خداوند آنچه را كه گذشت، كفّاره گناهان و پاداشت قرار دهد و آنچه را كه مانده ، عافيت و شكر.

۶۸.به فرودست خود بنگر و به فرادست خود منگر تا زندگى ات آسوده و پاكيزه باشد.

۶۲.من خافَ أدلَجَ ^۱ ، ومَن أدلَجَ بَلَغَ المنزِلَ. ^۲

۶۳.لأميرِ المؤمِنينَ عليه السلام : يا عَليُّ ، إنّ مِنَ اليقين أن لا تُرضيَ بسَخَطِ اللّهِ أحَدا ، ولا تَحمَدَ أحداً على ما آتاكَ اللّهُ (ولا تَذُمَّ أحَداً على ما ابتَلاهُ اللّهُ) ، ولا تَذُمَّ أحداً عَلَى ما لَم يؤتِكَ ؛ فإنّ الرِّزقَ لا يَجرُّه حِرصُ حَريصٍ ، ولا يَصرِفُهُ كَراهةُ كارِهٍ.
يا عَليُّ لا فقرَ أشدُّ مِنَ الجَهلِ. ^۳

۶۴.مَن عامَلَ الناسَ فَلَم يَظلِمهُم ، وحدَّثَهُم فَلَم يَكذِبهُم ، ووَعَدَهُم فَلَم يُخلِفهُم ، فَهُوَ مِمَّن كَمُلَت مُرُوَّتهُ ، وظَهَرَت عَدالَتُه ووَجَبَت أُخُوّتهُ وحَرُمَت غيبَتُه. ^۴

۶۵.مُجالَسَةُ أهلِ الدِّينِ شَرَفُ الدُّنيا والآخِرةِ ، ومُشاوَرةُ العاقِلِ مِنَ الرِّجالِ تَوفيقٌ مِنَ اللّهِ تعالى، وإذا أشارَ عَلَيكَ العاقِلُ فَإيّاكَ والخِلافَ ؛ فإنّ في ذلك الهلاكَ. ^۵

۶۶.كَرَمُ الرَّجُلِ دينُهُ ، ومُرُوَّتُه عَقلُهُ ، وجَمالُهُ ظَرَفُهُ ، وحَسَبُهُ خُلقُهُ. ^۶

۶۷.وعادَ رسولُ اللّهَ صلى الله عليه و آله مَريضاً من الأنصار، فلمّا أرادَ الانصرافَ أقبلَ عليه فقال صلى الله عليه و آله : جَعَلَ اللّهُ ما مَضَى كَفّارةً وأجراً، وما بَقِيَ عافِيةً وشُكراً. ^۷

۶۸.انظُر إلى مَن تَحتَك ، ولا تنظُر إلى مَن فَوقَك ، يَطيبُ ^۸ عَيشُكَ. ^۹