۱۰۵.چربى گوسفند، مايه زندگى و پشمش دستمايه ريسندگى است.
۱۰۶.پيامبر خطاب به جرير بن عبداللّه بجلى : من تو را از دنيا برحذر مى دارم ، از شيرينى شيرش و تلخى جدايى اش.
سپس فرمود: اى جرير، منزلگاه شما كجاست؟ گفت:در اطراف بيشه ۱ ميان درختان سلم ۲ و اراك ۳ و دشت و بيابانى هموار. زمستان ما، بهار و آب ما جارى و جوشان است، نه نياز به بركشيدن دارد و نه دور رفتن و نه بند ساختن.
پيامبر فرمود : بدان كه بهترين آب، آب خنك [يا جارى] ۴ است و بهترين مال، گوسفند است و بهترين علف، اراك و سلم است؛ تازه آن مانند خمير [ جو ]است و قطع شده اش چون كاه و خوردنش، شير را مى افزايد.
مؤلّف در اينجا به شرح پاسخ پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله پرداخته و با استفاده از ادب و شعر عربى و نقل ها و گزارش هاى مشابه ديگر، متن را تصحيح نيز كرده و نظر برگزيده خويش را بيان كرده است و چون ما اين نكات را در ترجمه متن اصلى آورده ايم ، نيازى به ترجمه مستقل اين شرح نيست. (مترجم)
1.بيشه، جايى آباد در يمن است. (معجم البلدان : ج ۱ ص ۵۲۹).
2.درخت كرت كه با آن دباغى كند (فرهنگ لاروس : مدخل سلم).
3.درختى پر شاخ و برگ كه از چوب آن مسواك مى سازند.
4.همان گونه كه در متن عربى شرح داده شده است، «سنم» به معناى جارى با كلام جرير مناسب تر است تا «شبم» به معناى خنك اما همه نسخه ها شبم دارد.