۱۲۶.علم، امانت خدا در زمينش و عالمان، امانتداران آن هستند. پس هر كس به علمش عمل كند، امانتش را ادا كرده است و هر كس به علمش عمل نكند، در ديوان الهى در جرگه خيانت كاران نوشته شود.

۱۲۷.مسلمان برادر مسلمان است، نه به او ستم مى كند و نه او را تسليم [دشمن ]مى كند ، و هر كس كه در پى نياز برادرش باشد ، خداوند عزوجل در پى نياز اوست، و هر كس اندوه و گرهى را از مسلمانى بگشايد ، خداوند عزّ وجلّ اندوهى از غمهاى روز قيامت را از او بردارد ، و هر كس [زشتى ]مسلمانى را بپوشاند، خداوند متعال هم زشتى او را بپوشاند.

۱۲۶.العِلمُ وَديعَةُ اللّهِ في أرضِهِ ، والعُلَماءُ اُمَناؤُهُ عَلَيهِ ؛ فَمَن عَمِلَ بِعِلمِهِ أدّى أمانَتَهُ ، وَمَن لَم يَعمَل بِعِلمِهِ كُتِبَ في ديوانِ اللّهِ مِنَ الخائِنينَ. ^۱

۱۲۷.المُسلِمُ أخو المُسلِمِ لا يَظلِمُه ولا يُسلِمُه ، ومَن كان في حاجَةِ أخيهِ كانَ اللّهُ عزّوجلّ في حاجَتِهِ ، ومَن فَرَّجَ عن مُسلِمٍ كُربةً فَرّجَ اللّهُ عزّوجلّ عَنهُ كُربةً مِن كُرُباتِ يَومِ القِيامةِ، ومَن سَتَر مُسلِماً سَتَرهُ اللّهُ تَعالى. ^۲