۱۵۰.برآوردن حاجتها جز با سه چيز درست نشود : كوچك شمردن آنها تا بزرگ آيد وپوشيده داشتن آنها تا گسترش يابد و زود برآوردن آنها تا گوارا شود.

۱۵۱.و در روايت ديگرى آمده است : نيكى كردن جز با سه چيز به كمال نرسد : زود انجام دادن و كوچك شمردن و پوشيده داشتن كه چون زود انجام دهى ، گوارايش كرده اى و چون كوچكش بشمارى، بزرگش داشته اى و چون پوشيده اش بدارى، تمامش كرده اى.

۱۵۲.من شما را به پنج چيز سفارش مى كنم كه سزاست براى دسترسى به آنها رنج سفر را بر خود هموار كنيد. هيچ يك از شما جز به پروردگار خود اميد نبندد و جز از گناه خود نترسد و چون چيزى از او پرسيدند و نمى دانست، از گفتن نمى دانم شرم نورزد و اگر چيزى را نمى دانست، از فراگيرى آن خجالت نكشد و همواره صبور باشيد كه صبر براى ايمان مانند سر براى پيكر است و نه پيكر بى سر فايده دارد و نه ايمان بى صبر.

۱۵۰.لا يستقيمُ قَضاءُ الحَوائجِ إلّا بِثَلاثٍ: باستصغارِها لِتَعظُمَ، واستِكتامِها لِتُنشَرَ ، وتَعجيلِها لِتَهنأ. ^۱

۱۵۱.وفي رواية اُخرى: لا يَتِمُّ المَعروفُ إلّا بِثَلاثٍ : بِتَعجيلِهِ، وتَصغيرِهِ، وتَستيرِهِ ، فإذا عَجَّلتَهُ هَنَّأتَهُ ، وإذا صَغَّرتَهُ عَظَّمتَهُ ، وإذا سَتَرتَهُ تَمَّمتَهُ. ^۲

۱۵۲.أُوصيكُم بِخَمسٍ لَو ضَرَبتُم إلَيها آباطَ الإبلِ كانت لذلك أهلاً : لا يَرجُوَنَّ أحدٌ مِنكُم إلّا رَبَّهُ ، ولا يَخافَنَّ إلّا ذنبَهُ ، ولا يَستَحييَنَّ أحدٌ إذا سُئلَ عَمّا لا يَعلمُ أن يَقولَ : لا أعلَمُ ، ولا يَستَحيِيَنَّ أحدٌ إذا لَم يعلَمَ الشَّيءَ أن يَتَعَلَّمَهُ ، و (عَلَيكُم) ^۳ بالصَّبرِ فَإنّ الصَّبرَ مِنَ الإيمانِ
كالرأسِ مِنَ الجَسَدِ ، ولاخيرَ في جَسَدٍ لا رأسَ مَعَهُ ، ولا في إيمانٍ لا صَبرَ مَعَهُ. ^۴