۱۷۳.از كسى كه دلهايتان از او نفرت دارد، بپرهيزيد.

۱۷۴.نامه امير مؤمنان به ابن عباس در بصره : نامه تو رسيد. آنچه از بصريان پس از خروج من ديده اى، در نامه نوشته اى؛ انكار و نپذيرفتن آنان يا از سر رغبتى است كه بدان اميد مى ورزند و يا عقوبتى كه از آن بيمناكند، پس راغبشان را اميد ده و گره بيم را با عدالت ورزى و انصاف دهى از بيمناكشان بگشاى.

۱۷۳.اتَّقوا مَن تُبغِضُ قُلوبُكُم. ^۱

۱۷۴.وكَتَبَ عليه السلام إلى عَبدِ اللّهِ بنِ عبّاسٍ رحمه الله وهُوَ بِالبَصرةِ : أتاني كتابُك تَذكُرُ فيهِ ما رأيتَ مِن أهلِ البَصرةِ، بعدَ خُروجي عَنهُم ، وإنَّما يَنقِمون لِرَغبةٍ يَرجونَها أو عُقوبةٍ يَخافونَها ، فأرغِب راغِبَهم ، واحلُل عُقدَة الخَوفِ عَن خائِفِهِمِ بِالعَدلِ عَلَيه والإنصافِ لَهُ. ^۲