بخش نخست
بنيان نخستين دولت اسلامى
1. هجرت به مدينه
رسالت در مسير حركت تكاملى خود و نبوّت در روند دستيابى به اهداف الهى موردنظرش، ناگزير بايد از حمايت و پشتيبانى افرادى نيك‌سرشت، و عناصرى كاملا آرمان‌خواه برخوردار باشد كه جان خود را وقف چنين آرمانى كرده باشند و در كنار شايستگى‌هايى كه سبب مصونيت آنان از انحراف و كژى مى‌گردد، همواره مهياى جانفشانى باشند.
على بن ابى طالب عليه السّلام همان عنصر بى‌نظيرى بود كه چنين ويژگى‌هايى داشت، رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم به او فرمود:
اى على! قريش دست به نيرنگ زده و تصميم به كشتن من گرفته‌اند، از ناحيه پروردگار به من وحى شده كه ديار قوم خود را ترك گويم، اكنون در بسترم بخواب و برد حضرمى مرا روانداز خود كن، تا بدين‌وسيله، دشمن از رفتن من اطلاع حاصل نكند، نظرت دراين‌باره چيست؟
على عليه السّلام عرضه داشت:
اى پيامبر خدا! آيا با خوابيدن من جان تو سالم مى‌ماند؟
فرمود: آرى. على عليه السّلام شادمان شد و از خبرى كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم درباره
