به دست على بن ابى طالب عليه السّلام سپرد و از آن‌جا كه از نبرد با قريش ناخرسند بود با اعزام پيكى نزد آنان از قريش خواست به مكه بازگردند. ميان صفوف مشركان اختلاف ايجاد شد؛ برخى خواهان صلح و بعضى بر جنگ پافشارى داشتند^۱.

پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم فرمان داد مسلمانان آغازگر جنگ نباشند و خود به‌پا خاست و به پيشگاه خدا دعا كرد و عرضه داشت:

خدايا! اگر اين گروه امروز كشته شوند، از اين پس روى زمين كسى تو را پرستش نخواهد كرد.

همان‌گونه كه در تمام جنگ‌هاى قديم رسم بوده، عتبة بن ربيعه و برادرش شيبه و پسرش وليد از سپاه دشمن به ميدان آمده، هماوردانى نظير خود طلبيدند تا با آنان پيكار نمايند. پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم به عبيدة بن حارث و حمزة بن عبد المطلب و على بن ابى طالب فرمود:

اى بنى هاشم! به‌پا خيزيد به حقى كه خود داريد و پيامبرتان براى آن برانگيخته شده، مبارزه نماييد، زيرا قريش باطل خود را يدك كشيده تا نور خدا را خاموش سازد.^۲

جنگاوران قريش در ميدان كارزار كشته شدند و دو سپاه به يكديگر درآويختند و پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلم در دل مسلمانان شور و هيجان ايجاد مى‌كرد، آن‌گاه مشتى از شن برگرفت و به سوى قريش پرتاب كرد و فرمود: «روى شما دگرگون باد». همه سپاه دشمن به ماليدن چشم خود مشغول گرديدند و بدين‌سان قريش با شكست روبرو شد.

نبرد اهل پايدارى و استقامتيم و صادقانه مى‌جنگيم، شايد خداوند بخشى از جانفشانى ما را براى شما نمودار سازد تا ديدگانتان به واسطه آن روشن گردد.

اين‌جا بود كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم فرمود:

با توفيق الهى حركت كنيد، زيرا خداوند به من وعده فرموده با يكى از دو گروه روبرو خواهيد شد، به خدا سوگند! گويى قتلگاه قريش را مى‌نگرم.

پس از مهيا شدن تداركات مورد نياز و انتخاب منطقه مناسب و تداركات آب، لوازم ضرورى جهت رويارويى با دشمن آماده شد. رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم در هر منطقه‌اى كه حضور مى‌يافت دست به دعا برمى‌داشت و از خداوند درخواست پيروزى مى‌نمود. رهبر بزرگ مسلمانان، همواره نيروى جوشانى بود كه در دل رزمندگان صبر و شكيبايى و آرامش برمى‌انگيخت و در آن‌ها شور و هيجان مى‌آفريد و از كمك‌هاى غيبى آگاه مى‌ساخت.^۱

مسلمانان، با حلقه‌زدن پيرامون وجود مقدس پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلم، شگفت‌انگيزترين جلوه آمادگى براى جانفشانى در راه عقيده و آرمان را به نمايش گذاشتند و در اين انديشه بودند كه اگر دايره جنگ به شكل غيردلخواه آنان بگردد، طرح جايگزينى ارائه دهند. بدين‌سان، جايگاهى به عنوان مقرّ فرماندهى رسول اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم تدارك ديدند تا حضرت از آن‌جا بر ميدان كارزار نظارت داشته باشد، سپس گروه اطلاعات عمليات براى پى‌بردن به وضعيّت قريش، راهى منطقه شد و اطلاعات مهمى را در اختيار پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلم نهاد. و حضرت تعداد دشمنان را بين 950 تا هزار تن جنگجو تخمين زد^۲.

رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم صفوف مسلمانان را براى جنگ آراست و پرچم بزرگ را