بخش نخست
زمانه پيروزى
1. صلح حديبيه
سال ششم هجرى كه سال جهاد پيگير و دفاع جانانه مسلمانان بود به پايان خود نزديك مى‌شد. مسلمانان به گسترش رسالت اسلامى و پرورش انسان و جامعه اسلامى و ايجاد تمدن اسلامى همت گماردند. ساكنان جزيرة العرب با پى‌بردن به عظمت اين دين، از بين‌بردن و نابودى آن را امرى غيرممكن دانستند. نبرد با قريش- كه بزرگ‌ترين قدرت سياسى و نظامى آن زمان بود- و جنگ با يهوديان و ساير نيروهاى شرك، نتوانست از گسترش اسلام و درخشش تعاليم آن و رسيدن به اهدافش جلوگيرى كند.
بيت الحرام، نه ملك كسى بود و نه در انحصار مذهب و طرفداران مسلك مشخّصى قرار داشت. در اين مكان مقدس بت‌هاى متعددى وجود داشت كه معتقدان به آن‌ها، براى اجراى مراسم حج آهنگ آن ديار مى‌كردند؛ ولى طغيان و گستاخى قريش، پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم و مسلمانان را از زيارت خانه خدا، محروم ساخت.
در اين برهه، رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم دريافت كه قريش با موضع خود در قبال اسلام سخت در تنگنا قرار گرفته‌اند. ازاين‌رو، تصميم گرفت همراه مسلمانان در سفرى عبادى براى انجام عمره رهسپار مكّه شود تا در ضمن آن، ادامه
