235
پیشوایان هدایت (خاتم انبیاء محمد مصطفی صلّی الله علیه و آله)

مشركان را در هر حالى، حتى اگر به پرده كعبه چنگ زده باشند، روا اعلام كرد زيرا اين افراد جنايات بزرگى در حق اسلام و پيامبر مرتكب شده و سخت دشمنى ورزيده بود.

با نمايان شدن خانه‌هاى مكّه، اشك در چشمان مبارك رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم حلقه زد. نيروهاى پيروزمند اسلام از چهار سمت مكّه وارد شهر شدند. ورود آنان جلوه‌اى از سربلندى و پيروزى بر سرتاسر شهر پوشانده بود. رسول اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم به‌پاس لطف و عنايت و نعمتى كه خدا بدو ارزانى داشته بود و به شكرانه اين‌كه پس از تحمل رنج و دشوارى در مسير اعتلا و بلند آوازه كردن كلمه حق، سرزمين ام القرى زير فرمان رسالت و دولت آن بزرگوار درآمده بود، درحالى‌كه در برابر عظمت خدا سر تعظيم فرود آورده بود وارد مكّه شد.

به پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلم پيشنهادهاى فراوانى شد كه در منازل مردم مكّه، حضور يابد ولى آن حضرت نزول اجلال در خانه كسى را پذيرا نشد. پس از استراحتى كوتاه غسل انجام داد و بر مركب خويش سوار شد و تكبير گفت و مسلمانان نيز با وى نداى تكبير سردادند. صداى تكبير آنان در كوه و درّه‌ها- كه برخى سران شرك از بيم اسلام و پيروزى آن- بدان‌جا گريخته بودند، طنين افكند.

حضرت در حال طواف به هريك از بت‌هاى موجود اطراف كعبه كه اشاره مى‌كرد و مى‌فرمود:قُلْ جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ إِنَّ الْباطِلَ كانَ زَهُوقاً و بت‌ها به رو، بر زمين سقوط مى‌كردند.

آن‌گاه رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم به على عليه السّلام فرمان داد تا بنشيند و حضرت براى شكستن بت‌هاى كعبه بر دوش او بالا رود ولى على عليه السّلام قادر نبود سنگينى بار نبوت وجود مقدس پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلم را بر دوش خويش كشد. ازاين‌رو، على عليه السّلام بر دوش پسرعمويش پيامبر بالا رفت و به شكستن بت‌ها پرداخت. سپس نبى مكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم كليدهاى كعبه را خواست و در آن را گشود و وارد كعبه شد و


پیشوایان هدایت (خاتم انبیاء محمد مصطفی صلّی الله علیه و آله)
234

پس از تسليم شدن ابو سفيان، بقيه سران شرك نيز تسليم شدند ولى پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم براى وارد ساختن فشار كامل بر قريش و تسليم شدن بدون خونريزى آنان، به عباس فرمود: «اى عباس! وى را در تنگه اين درّه روى دماغه كوه نگه دار تا لشكريان خدا بر او عبور كنند و وى آن‌ها را ببيند.»

پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم در جهت گسترش امنيّت و آرامش و اعتماد مردم به شفقت و دلسوزى رهبر اسلام و براى فرونشاندن غرور ابو سفيان، كه از خود سرسختى نشان ندهد، فرمود:

«هركس به خانه ابو سفيان پناهنده شود و در خانه خود بماند و وارد مسجد الحرام شود، و سلاح را بر زمين بگذارد، در أمان است.»

سپاهيان اسلام از تنگه عبور كردند و عباس گردان‌هاى در حال عبور را به ابو سفيان معرّفى مى‌كرد. وجود ابو سفيان را ترس و وحشت فراگرفته بود لذا رو به عباس كرد و گفت: اى ابو الفضل! (كنيه عباس) سلطنت برادرزاده‌ات خيلى بالا گرفته.

عباس در پاسخ وى گفت: ابو سفيان! اين نبوّت است [نه سلطنت‌] ابو سفيان با ترديد گفت: آرى؛ همين‌گونه است و سپس به سمت مكّه راه افتاد تا مردم آن سامان را از رويارويى با سپاه اسلام برحذر دارد و امانى را كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم به آن‌ها داده بود اعلان نمايد۱.

ورود به مكّه‌

رسول گرامى اسلام صلّى اللّه عليه و اله و سلم جهت تعيين مسير ورود نيروها به مكّه، دستورات حكيمانه خويش را صادر فرمود و تأكيد كرد سپاهيان با مردم درگير نشوند مگر جايى كه به آنان تعرّضى صورت گيرد، ولى ريختن خون عدّه‌اى از

1.( ۱). مغازى ۲/ ۸۱۶؛ سيره نبوى ۳/ ۴۷.

  • نام منبع :
    پیشوایان هدایت (خاتم انبیاء محمد مصطفی صلّی الله علیه و آله)
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    مجمع جهانی اهل البیت (ع)
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1427 ه ق
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 11604
صفحه از 346
پرینت  ارسال به