بخش نخست
آخرين پيامبر در يك نگاه‌

خاتم پيامبران و سرور فرستادگان الهى، حضرت محمد بن عبد اللّه بن عبد المطلب صلّى اللّه عليه و اله و سلم در هفدهم ربيع الاوّل عام الفيل ديده به جهان گشود. وى قبل از تولد، پدر را از دست داده بود. دوران شيرخوارگى حضرت در قبيله سعد سپرى گشت. در چهار يا پنج سالگى به مادرش بازگردانده شد. در شش سالگى مادر بزرگوارش دنيا را وداع گفت و جدش وى را تحت سرپرستى و مراقبت ويژه خود قرار داد. دو سال در كنار او حضور داشت و جدش هنگام وفات، امر سرپرستى وى را به عموى مهربانش ابو طالب سپرد و رسول اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم تا زمان ازدواج خويش هم‌چنان در كنار عمويش باقى ماند.

رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم در دوازده سالگى به اتفاق عمويش به شام سفر كرد و در مسير راه به بحيراى راهب برخورد. بحيرا وى را شناخت و در جهت مراقبت از وى به ابو طالب هشدار داد و از حوادث ناگوارى كه از جانب يهود در انتظار پيامبر بود، براى عمويش پرده برداشت.

پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم در بيست سالگى در حلف الفضول (پيمان جوانمردان) شركت جست و بعدها به آن افتخار مى‌كرد. وى براى تجارت با اموال خديجه به شام سفر كرد و در بيست و پنج سالگى و عنفوان جوانى، كه به راستگوى امانت‌دار معروف بود، با خديجه ازدواج كرد و قبايلى كه براى نصب‌

هرگونه تصويرى را كه از تورات و انجيل منتشر گشته يا در كتب صحاح يا در همه كتاب‌هاى تاريخى آمده و در آن‌ها به برخى از سرگذشت پيامبران خدا پرداخته شده، به محاكمه بكشد، خواه اين پيامبر، ابراهيم يا موسى يا عيسى يا پيامبر اكرم (صلوات اللّه عليهم اجمعين) باشد و خواه نقل‌كننده چنين تصويرى، برخى از همسران پيامبر و يا بعضى صحابه يا بستگان دور و نزديك رسول خدا باشند.