بخش ششم
ميراث علمى خاتم پيامبران صلّى اللّه عليه و اله و سلم
خداى متعال فرمود:
هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُبِينٍ؛۱
او كسى است كه ميان جمعيت درسنخواندهاى كه در گمراهى آشكارى به سر مى بردند پيامبرى از خودشان برانگيخت كه آياتش را بر آنها مىخواند و آنان را تزكيه مىكند و به آنان كتاب و حكمت مىآموزد.
از بررسى تاريخ اسلام، در مورد بعثت الهى خاتم پيامبران حضرت محمد صلّى اللّه عليه و اله و سلم نتايج سترگى جلوهگر است:
1. آوردن رسالتى الهى و جهانشمول كه آن را به تمام بشريت ابلاغ نمود.
2. تربيت امتى مسلمان كه مشعلدار رسالت و حامل نسيم خوشبوى نبوّت به ساير امتهاست.
3. بهپا نمودن دولتى اسلامى با موجوديتى سياسى و مستقل و نظامى الهى و منحصر به فرد.