3. شبانى
از پيشوايان اهل بيت عليهم السّلام روايتى كه بيانگر رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم در كودكى باشد نقل نشده است. آرى، از امام صادق عليه السّلام حديثى نقل شده كه در خصوص امر شبانى و حكمت آن، عموم پيامبران را شامل مىشود. در آن روايت آمده است:
خداوند هرگز پيامبرى برنينگيخت جز آنكه او را شبان گوسفندان گرداند تا بدين وسيله اداره امور مردم را بدو بياموزد۱
چنانكه در مورد حكمت كشاورزى و شبانى، از آن حضرت روايت شده كه فرمود:
خداى عزّ و جل از ميان كارها كشاورزى و شبانى را براى پيامبران خود دوست مىداشت تا نزولات آسمانى را ناپسند ندارند.۲
نيز روايت شده كه:
هيچگاه پيامبر خدا اجير كسى نشد.۳
اين روايت دلالت دارد كه رسول خدا برخلاف ادعاى برخى از تاريخنگاران كه با استناد به حديثى از صحيح بخارى۴ گفتهاند پيامبر براى مكّيان شبانى مىكرده است، حضرت هيچگاه براى مردم مكه در قبال اجرت، شبانى نكرده است.
1.( ۱).« ما بعث اللّه نبيّا قط حتى يسترعيه الغنم، يعلّمه بذلك رعيه للناس».
2.( ۲).« ان اللّه عزّ و جل أحبّ لأنبيائه من الأعمال: الحرث و الرعى، لئلّا يكرهوا شيئا من قطر السماء» علل الشرايع ص ۲۳، سفينة البحار ماده نبأ.
3.( ۳).« ما كان أجيرا لأحد قط» تاريخ يعقوبى ۲/ ۲۱؛ البداية و النهاية ۲/ ۲۹۶.
4.( ۴). صحيح بخارى كتاب الاجاره، باب ۳۳، حديث ۴۹۹.