۳۱۶.امام على علیه السلام: اِعمَلوا للّهِ في غَيرِ رياءٍ ولا سُمعَةٍ، فَإنَّهُ مَن عَمِلَ لِغَيرِ اللّهِ وَکلَهُ اللّهُ إلى عَمَلِهِ؛^۱
براى خدا، بدون ريا و شهرت‏طلبى کار کنيد؛ زيرا هر کس براى غير خدا کار کند، خداوند او را به عملش وا می‏گذارد.

خودپسندى

۳۱۷.امام باقر علیه السلام: خداوند فرموده است: إنَّ مِن عِبادي المُؤمِنينَ لَمَن يَسألُني الشَّيءَ مِن العِبادَةِ فأصرِفُهُ عَنهُ مَخافَةَ الإعجابِ بِنَفسِهِ، وإنَّ مِن عِبادي المُؤمنينَ لَمَن لا يصلِحُهُ إلاّ الفَقرَ ولَو صَرفتُهُ إلَى الغِنى لَهَلَکَ؛^۲
بعضى از بندگان مؤمنم از من طلب توفيق در بندگى مى‏کنند، من از ترس خودپسندى، اين توفيق را نصيبش نمى‏کنم. برخى از بندگان مؤمنم کسانى‏اند که جز فقر، چيزى به صلاحش نيست و اگر او را توانگر سازم، هلاک می‏شود.

۳۱۸.امام على علیه السلام: لا حَسَبَ کَالتَّواضُع، ولا وَحدَةَ أوحَشَ مِنَ العُجبِ؛^۳
هيچ اصل و نسبى بالاتر از فروتنى نيست و هيچ تنهايى‏ای ترسناک‏تر از خودپسندى نيست.

برادر مؤمنت را [بر کار بد] شماتت نکن؛ زيرا ممکن است خداوند، او را مورد رحمت قرار دهد و تو را [به آن] مبتلا کند.

۳۱۳.پيامبر صلی الله علیه و اله: أغَفَلُ النّاسِ مَن لَم يَتَّعِظ بِتَغيُّرِ الدُّنيا مِن حالٍ إلى حالٍ وأغنَى النّاسِ مَن لَم يَکُن لِلحِرصِ أسيراً؛^۱
غافل‏ترين مردم کسى است که از تحوّلات دنيا پند نگيرد و بى‏نيازترين مردم کسى است که اسير حرص نباشد.

ريا

۳۱۴.امام صادق علیه السلام: کُلُّ رياءٍ شِرکٌ، إنَّهُ مَن عَمِلَ لِلنّاسِ کانَ ثَوابُهُ عَلَى النّاسِ، و مَن عَمِل للّه‏ِِ کانَ ثَوابُهُ عَلَى اللّه‏ِ؛^۲
هر ريايى شرک است. هر که براى مردم کار کند، ثوابش بر عهده مردم است، و هر که براى خدا کار کند، پاداشش به عهده خداست.

۳۱۵.پيامبر صلی الله علیه و اله: مَن أسَرَّ سَرَيرةً رَدّاهُ اللّه‏ رِداءَها، إن خَيراً فَخَيرٌ و إن شَرّاً فَشَرُّ؛^۳
هر کس که نيّتى در دل داشته باشد، خداوند، لباس همان نيّت را بر او می‏پوشاند، اگر خير باشد آن هم خير است و اگر بد باشد آن هم بد است.