۳۲۶.امام صادق علیه السلام: حَسبُ المُؤمِنِ مِنَ اللّهِ نُصرَةً أن يَرى عَدُوَّهُ يَعمَلُ بِمَعاصي اللّهِ؛۱
براى مؤمن، همين يارىِ خداوند کافى است که ببيند دشمنش به معصيت خدا مشغول است.
خصلتهاى نهى شده
۳۲۷.پيامبر صلی الله علیه و اله: ما مِن شَيءٍ أحَبُّ إلَى اللّه مِنَ الإيمانِ وَالعَمَلِ الصّالِحِ وتَرکِ ما أُمِرَ به أن يُترَکَ؛۲
چيزى نزد خداوند محبوبتر از ايمان و عمل صالح و دورى از منهيّات الهى نيست.
۳۲۸.امام باقر علیه السلام: إنَّ الشَّيطانَ أشَدَّ ما يَهُمُّ بِالإنسانِ حِينَ يَکونُ وَحدَهُ خالِياً، لا أرى أن يَرقُدَ وَحْدَهُ؛۳
سريعترين وقتى که شيطان بر انسان چيره مىشود، هنگامى است که تک و تنها باشد. نبينم کسى تنها بخوابد.
۳۲۹.از امام باقر علیه السلام در مورد مردى که بدزبان بود، سؤال شد که: بفرماييد او را در بين مردم رسوا کنيم يا با او مدارا کنيم؟ امام علیه السلامفرمود: اَلمُداراةُ خَيرٌ لَکَ مِنَ المُکاشَفَةِ، وإنّ مَعَ العُسرِ يُسراً، فإنَّ العاقِبةَ لِلمُتَّقينَ ؛۴
