رازدارى

۳۳۸.امام على علیه السلام: مَن کَتَمَ سِرَّهُ کانَت الخِيَرةُ في يَدِهِ ؛^۱
هر کس راز خود را پنهان دارد، اختيارش به دست خودش است.

۳۳۹.امام صادق علیه السلام: لا تُطلِع صَديقَکَ مِن سِرِّکَ إلّا عَلى ما لَو أَطْلَعْتَ عَلَيهِ عَدُوَّکَ لَم يَضُرُّکَ، فَإنَّ الصَّديقَ قَد يَکُونُ عَدُّواً يَوماً ما؛^۲
دوست خود را از سرّت آگاه مکن، مگر آن سرّى که اگر دشمنت را بر آن آگاه ساختى، به تو را زيانى نمی‏رسد؛ زيرا چه بسا روزى برسد که همين دوست، دشمن مى‏شود.

۳۴۰.امام کاظم علیه السلام: إن کانَ في يَدِکَ هذِهِ شَيءٌ فَاستَطَعتَ أن لا تُعلِمَ هذِهِ فَافعَلْ؛^۳
اگر در يک دستت چيزى دارى، و در توانت هست که دست ديگرت از آن آگاه نشود، چنين کن.

موعظه

۳۴۱.امام على علیه السلام: ما ظَفَرَ مَن ظَفَرَ بِالإثمِ، وَالغالِبُ بِالشَرِّ مَغلُوبٌ؛^۴
کسى که به وسيله گناه پيروز شود، به پيروزى نرسيده است. پيروز از راه شر، شکست خورده است.

۳۳۴.امام صادق علیه السلام: مَن تَزَيَّنَ لِلنّاسِ بِما يُحِبُّ اللّهُ وبارَزَ اللّهَ بِما يَکرَهُهُ لَقَى اللّه وهُو غَضبانٌ آسِفٌ؛^۱
هر کس خود را براى مردم به آنچه خدا دوست دارد بيارايد، ولى نزد خدابه آنچه دوست ندارد ظاهر شود، خداوند را خشمگين و متأسّف ملاقات می‏کند.

تحقير مؤمن

۳۳۵.امام صادق علیه السلام: مَن حَقَّرَ مُؤمِناً مِسکيناً لَم يَزَلِ اللّهُ لَهُ حاقِراً حَتّى يَرجِعَ عَن مَحقَرَتِهِ إيّاهُ؛^۲
هر کس مؤمن فقيرى را کوچک بشمارد، خداوند همواره او را کوچک می‏شمارد، تا این که دست از تحقير مؤمن بردارد.

۳۳۶.پيامبر صلی الله علیه و اله: مَن أهانَ لِي وَليّاً فَقَد أرصَدَ في مُحارَبَتي؛^۳
هر کس به يکى از دوستانم اهانتى کند، براى جنگ با من کمين کرده است.

۳۳۷.امام صادق علیه السلام: مَن عَظَّمَ دينَ اللّهِ عَظَّمَ حَقَّ إخوانِهِ؛^۴
هر کس دين خدا را بزرگ بدارد، حق برادرانش را بزرگ داشته است.