۲۰.پيامبر صلی الله علیه و اله: لا يَموتَنَّ أحدُکُم إلاّ وهُو يُحسِنُ الظَّنَّ بِاللّهِ، فَإنَّ حُسنَ الظَّنِّ بِاللِه ثَمَنُ الجَنَّةِ؛۱
کسى از شما نميرد، مگر این که حسن ظنّ به خدا پيدا کند؛ زيرا گمان نيکو به خداوند، بهاى بهشت است.
ايمان و اسلام
۲۱.امام صادق علیه السلام:کانَ أميرُ المُؤمِنينَ علیه السلام يَقولُ: لا يَطعَمُ عَبدٌ طَعمَ الإيمانِ حَتّى يَعلَمَ أنَّ ما أصابَهُ لَم يَکُن لِيُخطِئَهُ، وَ أنَّ ما أخطأَهُ لَم يَکُن لِيُصيبَهُ، فَإنّ الضارَّالنافِعَ هُوَ اللّهُ؛۲
امير مؤمنان علیه السلام مىفرمود: هيچ بندهاى مزه ايمان را نمىچشد تا این که بداند هر چه بايد به او برسد، مىرسد و از او نمىگذرد، و هر چه بايد به او نرسد و از او بگذرد، به او نمىرسد. پس زيانبخشِ سود دهنده، همان خداست.
۲۲.امام صادق علیه السلام: إنَّ الدُّنيا يُعطِيهَا اللّهُ مَن أحَبَّ وأبغَضَ، وإنَّ الإيمانَ لايُعطِيهِ إلّا مَن أحَبَّ؛۳
خداوند، دنيا را به دوست و دشمنش عطا مىفرمايد؛ وليکن ايمان را تنها به کسانى که دوستشان دارد عطا مىکند.
