۲۹.پيامبر صلی الله علیه و اله: إذا اُمَّتي تَواکَلَتِ الأمرَ بِالمَعروفِ وَالنَّهيَ عَنِ المُنکَرِ فَلتَأذَنبِوقاعٍ مِن اللّهِ؛^۱
هرگاه امّت من امر به معروف و نهى از منکر را به يکديگر واگذار کنند، بايد خود را براى آسيبى از جانب خداوند آماده کنند.

۳۰.امام على علیه السلام: مَن تَرَکَ إنکارَ المُنکَرِ بِقَلبِهِ ويَدِهِ ولِسانِهِ فَهُو مَيِّتٌ [بَينَ]الأحياءِ؛^۲
هر کس نهى از منکر قلبى، زبانى و عملى را ترک کند، مرده‏اى است در ميان زندگان.

امانتدارى

۳۱.امام صادق علیه السلام: اِتَّقَوا اللّهَ وعَلَيکُم بِأداءِ الأمانَةِ إلى مَنِ ائتَمَنَکُم، فَلَو أنَّ قاتِلَ عَليٍّ علیه السلام اِئتَمَنَني عَلَى الأمانَةِ لَأَدَّيتُها إلَيهِ؛^۳
با تقوا باشيد و امانت کسى را که به شما اعتماد کرده، به او برگردانيد؛ زيرا اگر قاتل على علیه السلام امانتى را از روى اعتماد به من بدهد، به او برخواهم گرداند.

۳۲.پيامبر صلی الله علیه و اله: لَيسَ مِنّا مَن خانَ بِالأمانَةِ؛^۴
کسى که به امانت خيانت کند، از ما نيست.

۲۶.امام باقر علیه السلام: عَلَيکَ بِتَقوَى اللّهِ وَالاجتِهادِ فى دِينِکَ، وَاعلَم أنَّهُ لا يُغنِي عَنکَ اجتِهادٌ لَيسَ مَعَهُ وَرَعٌ؛^۱
بر تو باد پرواى از خدا و تلاش در راه دينت، و بدان که کوششى که با آن خوددارى از گناه نباشد، تو را [از چيزى] کفايت نمى‏کند.

۲۷.امام صادق علیه السلام: کُونوا دُعاةَ النّاسِ بِغَيرِ ألسِنَتِکُم لِيَرَوا مِنکُم الاِجتِهادَ وَالصِّدقَ وَالوَرَعَ؛^۲
مردم را به غير از زبانتان دعوت به دين کنيد، تا کوشش و درستى و پرهيزکارى از شما ديده شود.

امر به معروف و نهى از منکر

۲۸.امام صادق علیه السلام: إنَّما يَأمُرُ بِالمَعروفِ وَيَنهى عَنِ المُنکَرِ مَن کانَت فِيهِ ثَلاثَ خِصالٍ: عالِمٌ لِما يَأمُرُ بِهِ، وَتارِکٌ لِما يَنهى عَنهُ، عادِلٌ فِيما يَأمُرُ، عادِلٌ فِيما يَنهى،رَفيقٌ فيما يَأمُرُ، رَفيقٌ فِيما يَنهى؛^۳
کسى که امر به معروف و نهى از منکر می‏کند باید در او این سه ويژگى باشد: بدانچه امر به آن مى‏کند آگاه باشد و از آنچه نهى مى‏کند، خود آن را ترک گويد؛ در آنچه امر به آن و يا نهى از آن مى‏کند، عدالت را رعايت کند؛ در آنچه امر و نهى مى‏کند [با مردم] مدارا داشته باشد.