آداب و رسوم شيعه

۴۳.امام صادق علیه السلام: يا مَعشَرَ الشِّيعَةِ إنَّکُم قَد نُسِبتُم إلَينا، کُونُوا لَنا زَيناً ولاتکونُوا عَلَينا شَيناً؛^۱
اى گروه شيعه! چون که به ما منسوب هستيد، براى ما زينت باشيد و [مايه]ننگ و بدنامى ما نباشيد.

۴۴.امام صادق علیه السلام: وَاحذَروا أهواءَکُم کَما تَحذَرونَ أعداءَکُم، فَلَيسَ شَيءٌ أقتَلَ لِلرِّجالِ مِنِ اتّباعِ أهوائِهِم وحَصائِدِ ألسنِتَهِمِ؛^۲
از هواهاى نفسانی‏تان بپرهيزيد، همان گونه که از دشمنانتان حذر مى‏کنيد؛زيرا هيچ چيزى براى مردان کُشنده‏تر از پيروى هواهاى نفسشان و محصول گفته‏هاى زبانشان نيست.

۴۵.امام صادق علیه السلام: قُم بِالحَقِّ، وَاعتَزِل ما لا يَعنيکَ؛^۳
به حق عمل کن، و از آنچه مربوط به تو نيست بر کنار باش.

۴۶.امام صادق علیه السلام: لا تَصحَبِ الفاجِرَ ولا تُطلِعَهُ عَلى سِرِّکَ، وَاستَشِر في أمرِکَ الَّذينَ يَخشَونَ رَبَّهُم؛^۴

۳۹.امام کاظم علیه السلام: إنَّ للّهِ عِبادا فِى الأرضِ يَسعَونَ في حَوائِجِ النّاسِ، هُمُ الآمِنوَنَ يَومَ القِيامَةِ؛^۱
خداوند در زمين بندگانى دارد که در برآوردن نیازهای مردم مى‏کوشند. ايشان در روز قيامت در آسايش‏اند.

۴۰.امام باقر علیه السلام: شِيعَةُ عَليٍّ المُتَباذِلونَ في وِلايَتِنا، المُتَحابَّونَ في مَوَدَّتِنا؛^۲
شيعيان على علیه السلام، کسانى هستند که در راه دوستى ما مال خود را به يکديگر مى‏بخشند و به دوستى ما با يکديگر دوست مى‏شوند.

۴۱.امام صادق علیه السلام: إنَّمَا شِيعَةُ جَعفَرَ مَن عَفَّ بَطنُهُ وفَرجُهُ وعَمِلَ لِخالِقِهِ، و إذارَأيتَ اُولئِکَ فَهُم أصحابُ جَعفَرَ؛^۳
شيعه جعفر، کسى است که داراى عفّت شکم و دامن است، و کارهايش رابراى خالقش انجام مى‏دهد. هرگاه چنان کسانى را ديدى، آنها ياران جعفر هستند.

۴۲.امام صادق علیه السلام: اَلنّاسُ طَبَقاتٌ ثَلاثٌ: طَبَقَةٌ مِنّا ونَحنُ مِنهُم، وطَبَقةٌ يَتَزَيَّنونَ بِنا، طَبَقةٌ يَأکُلُ بَعضُهُم بَعضاً بِنا؛^۴
مردم سه دسته‏اند: دسته‏اى از ما هستند و ما از آنهاييم؛ دسته‏اى خود را با واسطه ارتباطشان با ما مى‏آرايند؛ و دسته‏اى نيز با [نام] ما از يکديگر کسب معاش مى‏کنند.