بپرهيز از جلوگيرى انفاق به حق؛ زیرا دو برابر آن را در راه باطل انفاق مى‏کنى.

۵۱.امام کاظم علیه السلام: لَيسَ مِنّا مَن لَم يُحاسِب في کُلِّ يَومٍ نَفسَهُ، فَإن عَمِلَ حَسَناً استَزادَ اللّهَ مِنهُ و حَمِد اللّهَ عَلَيهِ، و إن عَمِلَ شَيئاً استَغفَرَ اللّهَ مِنهُ و تابَ إلَيهِ؛^۱
از ما نيست کسى که هر روز خودش را محاسبه نکند. اگر کار نيکى کرده، از خداوند زياد شدنش را بخواهد و خدا را بر آن سپاس گويد، و اگر بدى کرده، از آن طلب استغفار از خداوند نمايد و به سوى او توبه کند.

۵۲.امام صادق علیه السلام: لَيسَ مِن شِيعَتِنا مَن وافقنا بِلِسانِهِ و خالَفَنا في أعمالِنا وآثارِنا؛^۲
از شيعيان ما نيست کسى که فقط با زبانش با ما موافق باشد و در اعمال و آثارمان، با ما مخالف باشد.

۵۳.امام صادق علیه السلام: لا تَظلِموا ولا تَدخُلوا فيما لا يَحِلُّ لَکُم فَإنَّ ذلِکَ عَلَيکُم؛^۳
ظلم نکنيد، و در آنچه برايتان حلال نيست داخل نشويد؛ زيرا اين کار به ضرر شماست.

۵۴.امام صادق علیه السلام: لا يَغُرَّنَّکَ النّاسُ مِن نَفسِکَ فَإنَّ الأمرَ يَصِلُ إلَيکَ مِن دُونِهِم؛^۴
مردم، تو را از خودت غافل نکنند؛ زيرا نتيجه اعمالت به خودت باز مى‏گردد نه به آنها.

با بدکار هم‏صحبت مشو، و او را بر سرّ خود مطلع مکن و در کار خود باکسانى مشورت کن که از خدا مى‏ترسند.

۴۷.امام کاظم علیه السلام: يا فُلانُ! قُلِ الحَقَّ و إن کانَ فيهِ هَلاکُکَ فَإنَّ فيهِ نَجاتَک، ودَعِ الباطِلَ وإن کانَ فيهِ نَجاتُکَ فَإنّ فيهِ هَلاکَکَ؛^۱
حق بگو، گرچه هلاک تو در آن باشد؛ زيرا نجات تو در آن است و باطل رارها کن اگرچه نجات تو در آن باشد؛ زيرا [در واقع] هلاک تو در آن است.

۴۸.پيامبر صلی الله علیه و اله: أنا زَعيمٌ بِبَيتٍ فِى الجَنَّةِ لِمَن حَسُنَ خُلقُهُ مَعَ النّاسِ، وتَرَکَ الکِذبَ فِى المِزاحِ وَالجِدِّ، وتَرَکَ المِراءَ وهُو مُحِقٌّ؛^۲
من ضمانت مى‏کنم خانه‏اى را در بهشت، براى کسى که با مردم خوش‏خلق باشد، و دروغ نگويد، چه جدّى و چه شوخى، و جدال را ترک کند، گرچه حق با او باشد.

۴۹.پيامبر صلی الله علیه و اله: حُسنُ الخُلقِ يُثبِتُ المَوَدَّةَ، وحُسنُ البِشرِ يُذهِبُ السَّخيمَةِ؛^۳
خوش‏خلقى، دوستى را پايدار می‏کند و خوش‏رويى، کينه را از بين مى‏برد.

۵۰.پيامبر صلی الله علیه و اله: إيّاکَ أن تَمنَعَ حَقّاً فَتُنفِقَ في باطِلٍ مِثلَيهِ؛^۴