۶۶.امام رضا علیه السلام: مَن لَقِى فَقيراً فَسلَّمَ خِلافَ سَلامِهِ عَلَى الغَنيِّ لَقَى اللّهَ يَومَ القِيامَةِ و هُوَ عَلَيهِ غَضبانٌ؛^۱
هر کس با نيازمندى ديدار نمايد و سلامى متفاوت با سلام گفتن به شخص ثروتمند، بر او داشته باشد، خدا را در قيامت در حالى ملاقات می‏کند که بر او خشمناک است.

۶۷.امام على علیه السلام: اِجتَنِبِ الغِيبَةَ فَإنَّها إدامُ کِلابِ النّارِ؛^۲
از غيبت دورى کنيد؛ زيرا غيبت، خورش سگ‏هاى دوزخ است.

۶۸.امام صادق علیه السلام: مِنَ الغِيبَةِ أن تَقولَ في أخيکَ ما سَتَرهُ اللّهُ عَلَيهِ، و مِن البُهتانِ أن تَقولَ في أخيکَ ما لَيسَ فِيهِ؛^۳
يکى از موارد غيبت آن است که عيب برادرت را که خدا آن را پوشانده، آشکار کنى، و تهمت آن است که به دروغ، چيزى را به وى نسبت دهى.

۶۹.امام صادق علیه السلام: لا تَنظُروا إلى کَثرَةِ صَلاتِهِم و صِيامِهِم فَإنَّما هُوشَيءٌ اعتادُوهُ، فَإن تَرکُوهُ استَوحَشُوا، ولکِنِ انظُروا إلى صِدقِ الحَديثِ و أداءِالامانَةِ؛^۴
به زياد نماز خواندن و روزه گرفتن آنها نگاه نکنيد؛ زيرا بدان عادت کرده‏اند، و اگر آن را ترک کنند، هراسناک می‏شوند؛ بلکه به راستگويى و امانتدارى آنها بنگريد.

محبوب‏ترين بندگان نزد خداوند، کسى است که در گفتارش راستگو باشد و نماز و آنچه را که خداوند بر او واجب نموده، پاس بدارد، با بازگرداندن امانت [به صاحبش].

۶۲.امام صادق علیه السلام: در جواب سؤال این که کمترين حق مؤمن بر برادرش چيست؟ فرمود: أن لا يَستَأثِرَ عَلَيهِ بِما أحوَجَ إلَيهِ مِنهُ؛^۱
آن است که نيازهاى ضرورى او را بر نياز خود مقدّم ندارد.

۶۳.امام صادق علیه السلام: تَقَرَّبُوا إلَى اللّهِ بِمُواساةِ إخوانِکُم؛^۲
با همدردى با برادرانتان، به خدا تقرّب بجوييد.

۶۴.امام صادق علیه السلام: اَلمُؤمِنُ أعظَمُ حُرمَةً مِنَ الکَعبَةِ؛^۳
ارزش و احترام مؤمن، از کعبه فزون‏تر است.

۶۵.پيامبر صلی الله علیه و اله: مَن أحَبَّنا کانَ مَعَنا يَومَ القِيامَةِ، ولَو أنَّ رَجُلاً أحَبَّ حَجَرالَحَشَرَةُ اللّهُ مَعَهُ؛^۴
هر کس که ما را دوست بدارد، روز قيامت با ماست و چنانچه شخصى سنگى را دوست بدارد، خداوند او را با همان سنگ محشور خواهد کرد.