۸۹.امام باقر علیه السلام: کَفى بِالنَّدَمِ تَوبَةٌ؛^۱
پشيمانى، براى توبه کافى است.

۹۰.پيامبر صلی الله علیه و اله: ما مِن شَيءٍ أحَبَّ إلَى اللّهِ مِن شابٍّ تائِبٍ؛^۲
هيچ چيز در پيشگاه خداوند، محبوب‏تر از جوان توبه‏کننده نيست.

۹۱.امام صادق علیه السلام: اَلتّائِبُ مِنَ الذَّنبِ کَمَن لا ذَنبَ لَهُ، وَالمُقيمُ عَلَى الذَّنبِ وهُوَ يَستَغفِرُ کَالمُستَهزِى‏ءِ؛^۳
توبه کننده از گناه، همانند کسى است که گناه ندارد، و آن که در گناه بماند در حالى که طلب آمرزش مى‏کند، همچون ريشخند کننده است.

۹۲.امام باقر علیه السلام درباره توبه نصوح فرمودند: هُوَ الذَّنبُ الَّذي لا يُعادُ عَلَيهِ أبدا؛^۴
توبه از گناهى است که هرگز به آن باز نگردد.

عبادت و بندگى خداوند

۹۳.امام صادق علیه السلام: خداوند فرموده است: يا عبادِى الصِّدِّيقينَ، تَنَعَّموا بِعِبادَتي فِى

سلامتى دين و تن‏درستى، بهتر از مال است، و مال، زينتى از زينت‏هاى نيکوى دنياست.

۸۶.امام على علیه السلام: ثَلاثٌ بِهِنَّ يَکمُلُ المِسلِمُ: اَلتَّفقُّهُ فِى الدِّينِ، وَالتَّقديرُ فِى المَعيشَةِ، وَالصَّبرُ عَلَى النَّوائِبِ؛^۱
مسلمان به سه چيز کامل مى‏گردد: فهميدن عميق دين، اندازه و تدبير داشتن و شکيبايى بر سختی‏ها.

کارهاى نيک و خصال نيکو

توبه

۸۷.امام على علیه السلام: مَن تابَ تابَ اللّهُ عَلَيهِ و أمَرَ جَوارحَهُ أن تَستُرَ عَلَيهِ، و بِقاعَ الأرضِ أن تَکتُمَ عَلَيهِ، و اُنْسِيَت الحَفظَةَ ما کانَت تَکتُبُهُ عَلَيهِ؛^۲
هر کس توبه کند، خداوند توبه وى را می‏پذيرد، و اعضای پيکرش را وا می‏داردکه گناهانش را بپوشانند، و سرزمينى که در آن گناه کرده، گناهش را کتمان می‏کند،و آنچه را که از او نوشته‏اند، از ياد فرشتگانِ مراقبش مى‏برد.

۸۸.پيامبر صلی الله علیه و اله: إنَّ اللّهَ يَفرَحُ بِتَوبَةِ عَبدِهِ إذا تابَ، کَما يَفرَحُ أحدُکُم بِضالَّتِهِ إذا وَجَدَها؛^۳
خداوند از توبه بنده‏اش، چون توبه نمايد شاد می‏شود، همان گونه که يکى از شما با پيدا شدن گم شده خود شاد می‏گردد.