۱۳۷.امام صادق علیه السلام: اَلمُقِيمُ عَلَى الذَّنبِ و هُوَ مِنهُ مُستَغفِرٌ کَالمُستَهزِى‏ءُ؛^۱
آن که گناه را ادامه دهد و از آن آمرزش بخواهد، مانند ريشخند کننده است.

۱۳۸.امام رضا علیه السلام: اَلمُتَسَتِّرُ بِالحَسَنَةِ يَعدِلُ سَبعِينَ حَسَنَةً، وَالمُذيعُ بِالسَّيِّئَة مَخذُولٌ، وَالمُتَسَتِّرُ بِالسَّيِّئَةِ مَغفُورٌ لَهُ؛^۲
پنهان کننده کار نيک، هفتاد حسنه دارد، آشکار کننده کار بد، خوار و تنهاست، و پنهان کننده کار بد، آمرزيده است.

حقوق پدر و مادر و نيکى به آنها

۱۳۹.امام صادق علیه السلام: بَرُّوا آباءَکُم يَبَرُّکُم أبناؤُکُم، و غَضُّوا عَنِ النِّساءِ يُغَضُّ عَن نِسائِکُم؛^۳
به پدرانتان نيکى کنيد تا فرزندانتان به شما نيکى کنند، و چشم خود را از زنان بپوشانيد تا از زنانتان چشم بپوشند.

۱۴۰.امام صادق علیه السلام: أدنَى العُقوقِ اُفٍّ، و لَو عَلِمَ اللّه‏ُ شَيئاً أهوَنَ مِنهُ لَنَهى عَنهُ؛^۴
کمترين آزردن پدر و مادر، گفتن کلمه «اُف» به آنهاست، و اگر خداوند چيزى را کوچک‏تر از آن مى‏دانست، از آن نهى مى‏فرمود.

کسى که در او پنج خصلت نباشد، از زندگى گوارايى بهره نمى‏برد: سلامتى، ايمنى، توانگرى، قناعت، رفيق و همدم موافق.

عمل به سنّت و معناى قرآن

۱۳۴.امام سجّاد علیه السلام: إنَّ أفضَلَ الأعمالِ عِندَ اللّهِ ما عُمِلَ بِالسُنَّةِ و إن قَلَّ؛^۱
بهترين عمل‏ها در پيشگاه خداوند، عمل به سنّت است، هر چند اندک باشد.

۱۳۵.امام صادق علیه السلام: کُلُّ شَيءٍ مَردودٌ إلى کِتابِ اللّهِ وَالسُنَّةِ، فَکُلُّ حَديثٍ لايُوافِقُ کِتابَ اللّهِ فَهُوَ زُخرفٌ؛^۲
هر چيزى به کتاب خدا و سنّت برگردانده مى‏شود، بنابراين هر حديثى که موافق کتاب خدا نباشد، پوچ و بى‏خود است.

۱۳۶.امام باقر علیه السلام:کُلُّ عَينٍ باکِيةٌ يَومَ القِيامَةِ غَيرَ ثَلاثٍ: عَينٌ سَهَرت في سَبيلِ اللّهِ، و عَينٌ بَکَت مِن خَشيَةِ اللّهِ، و عَينٌ غَضَّت عَن مَحارِمِ اللّهِ؛^۳
همه چشم‏ها روز قيامت گريان اند، به‏جز سه چشم: چشمى که در راه خدا شب را بيدار مانده باشد؛ چشمى که از ترس خدا گريسته باشد؛ و چشمى که از حرام‏هاى خدا فرو هشته باشد.