۱۶۱.پيامبر صلی الله علیه و اله: إذا أتاکُم کَريمُ قَومٍ فَأَکرِموهُ؛^۱
هرگاه بزرگِ قومى، بر شما وارد شد، او را گرامى بداريد.

مدارا

۱۶۲.پيامبر صلی الله علیه و اله: أمَرَني رَبّي بِمُداراةِ النّاسِ کَما أمَرَني بِتَبليغِ الرِّسالَةِ؛^۲
پروردگارم مرا به سازگارى با مردم امر فرموده، همچنان که به تبليغ رسالتم امر فرمود.

۱۶۳.امام باقر علیه السلام: إنَّ أعرابِيّاً أتَى النَّبيَّ صلی الله علیه و اله فَقالَ: أوصِني، فَکانَ فيما أوصاهُ أنقالَ لَهُ: تَحبَّب إلَى النّاسِ يُحبّوکَ؛^۳
عربى نزد پيامبر صلی الله علیه و اله آمد و گفت: به من سفارشى کن. از جمله سفارش‏هاى پيامبر صلی الله علیه و اله به او اين بود که فرمود: «به مردم مهر بورز تا مردم دوستت بدارند».

۱۶۴.پيامبر صلی الله علیه و اله: لا يَدخُلُ الجَنةَ خَبٌّ ولا خائِنُ ولا سَىِ‏ءٌ لِمَملوکِهِ؛^۴
فريبکار و خيانتکار و کسى که با خادمش بدرفتار باشد، به بهشت نمى‏رود.

نگهدارى زبان

۱۵۷.امام على علیه السلام: مَن حَفِظ لِسانَهُ سَترَ اللّهُ عَورتَهُ؛^۱
هر کس که زبانش را نگاه دارد، خداوند، زشتی‏هايش را می‏پوشاند.

۱۵۸.پيامبر صلی الله علیه و اله: اَلسُّکوتُ ذَهَبٌ وَالکَلامُ فِضَّةٌ؛^۲
سکوت، طلاست و صحبت کردن، نقره.

۱۵۹.پيامبر صلی الله علیه و اله: رَحِمَ اللّهُ عَبداً قالَ خَيراً فَغَنِمَ، أو سَکَتَ عَن سَوءٍ فَسَلِمَ؛^۳
خدا رحمت کند بنده‏اى را که زبان به خير گشايد و سود بَرَد، يا از سخن ناهنجار لب فرو بندد و سالم مانَد.

اصلاح ميان مردم

۱۶۰.امام باقر علیه السلام: اَلکِذبُ کُلُّهُ إثمٌ إلّا ما نَفَعتَ بِهِ مُؤمناً ودَفعْتَ بِهِ عَن دينِ المُسلِمِ؛^۴
تمام دروغ‏ها، گناه اند، مگر آنچه به وسیله آن، مؤمنى را سود رسانى و یا از دين مسلمانی دفاع کنى.