۱۹۶.امام باقر علیه السلام: إذا صافَحَ الرَّجُلُ صاحِبَهُ فَالَّذي يَلزَمُ التَصافُحُ أعظَمُ أجراً مِنَ الَّذي يَدَعُ، ألا و إنَّ الذُّنوبَ لَتَتحاتُّ فِيما بَينَهُما حَتّى لا يَبقى ذَنبٌ؛۱
هرگاه مردى با رفيقش دست بدهد، آن که اقدام به دست دادن بکند، پاداشش بيشتر از ديگرى است، بدانيد! با مصافحه بين آن دو، گناهان آنها مىريزد به حدّى که ديگر گناهى باقى نمىماند.
۱۹۷.امام صادق علیه السلام: ما صافَحَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و اله رَجُلاً قَطُّ فَنَزَعَ يَدَهُ حَتّى يَکونَ هُوَالَّذِي يَنزِعُ يَدَهُ مِنهُ؛۲
پیامبر خدا صلی الله علیه و اله هرگز با مردى مصافحه نکرد، و دستش را نکشيد تا این که طرف او دستش را از روى دست پيامبر بر مىداشت.
آداب نشستن
۱۹۸.امام صادق علیه السلام:کانَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و اله أکثَرَ ما يَجلِسُ تِجاهَ القِبلَةِ؛۳
بيشترين نشستن پیامبر خدا صلی الله علیه و اله، به طرف قبله بود.
۱۹۹.امام صادق علیه السلام: مَن رَضِىَ بِدونِ الشَّرفِ مِنَ المَجلِسِ لَم يَزَل يُصَلِّي اللّه ومَلائِکَتُهُ عَلَيهِ حَتّى يَقُومُ؛۴