۱۸.امام صادق علیه السلام: عَلَيکُم بِتَقوَى اللّهِ وَ الوَرَعِ وَ الاِجتِهادِ و صِدقِ الحَديثِ و أداءِالأمانَةِ؛
بر شما باد به پرواى از خدا، پارسايى، تلاش، سخن راست و اداى امانت!

پاداش کردارها^۱

۱۹.پيامبر صلی الله علیه و اله: خداوند فرموده است: مَن أذنَبَ ذَنباً فَعَلِمَ أنَّ لِي أن اُعَذِّبَهُ و أنَّ لِي أن أعفُوَ عَنهُ عَفَوتُ عَنهُ؛
هر که گناهى مرتکب شود و بداند که مى‏توانم عذابش کنم يا از اودرگذرم، از او در مى‏گذرم.

۲۰.پيامبر صلی الله علیه و اله: مَن تَمَسَّکَ بِسُنَّتِي فِي اختِلافِ اُمَّتي کانَ لَهُ أجرُ مِائَةِ شَهيدٍ؛
هر که هنگام اختلاف امّتم به سنّت من تمسّک جوید، برای او پاداش صد شهيد است.

۲۱.پيامبر صلی الله علیه و اله: مَن عَلَّمَ بابَ هُدًى کانَ لَهُ أجرُ مَن عَمِلَ بِهِ و لا يَنقُصُ اُولئِکَ مِن أُجُورِهِم؛ و مَن عَلَّمَ بابَ ضَلالٍ کانَ عَلَيهِ مِثلُ وِزرِ مَن عَمِلَ بِهِ و لا يَنقُصُ اُولئِکَ مِن أوزارِهِم؛
هر کس که باب هدايتى را آموزش دهد، پاداش عمل‏کنندگان به آن را مى‏بَرَد، و از پاداش

نشاط و شادابى در ده چيز است: پياده‏روى؛ سوارکارى؛ فرو رفتن در آب؛ نگاه به سبزه؛ خوردن و آشاميدن؛ نگاه [حلال] به زن زيبا؛ آميزش؛ مسواک؛ شستن سر با ختمى در حمام و جز آن؛ و گفتگو.

۱۴.پيامبر صلی الله علیه و اله: وَالَّذِي نَفسِي بِيَدِهِ ما أنفَقَ النّاسُ مِن نَفَقَةٍ أَحَبَّ مِن قَولِ الخَيرِ؛
سوگند به آن که جانم در دست اوست، مردم نفقه‏اى محبوب‏تر از سخن نيک انفاق نکرده‏اند!

۱۵.امام على علیه السلام: قُولُوا الخَيرَ تُعرَفُوا بِهِ وَاعمَلُوا الخَيرَ تَکُونُوا مِن أهلِهِ؛
سخن نيک بگوييد تا بدان شناخته شويد، و کار نيک کنيد تا از نيکوکاران شويد.

۱۶.پيامبر صلی الله علیه و اله: إذا هَمَمتَ بِأَمرٍ فَتَدَبَّر عاقِبَتَهُ فَإِن يَکُ خَيراً و رُشداً فَاتَّبِعهُ و إن يَکُ غَيّاً فَدَعهُ؛
هرگاه آهنگِ کارى کردى، در فرجام آن بينديش، اگر خير و درست بود در پى آن برو، و اگر کژ راهه بود، آن را واگذار.

۱۷.پيامبر صلی الله علیه و اله: يا عَليُّ! عَلَيکَ بِمَحاسِنِ الأخلاقِ فَارتَکبِها و عَلَيکَ بِمَساوِئِ الأخلاقِ فَاجتَنِبها فإن لَم تَفعَل فَلا تَلومَنَّ إلاّ نَفسَکَ؛
اى على! بر تو باد به اخلاق نيک؛ آنها را به جاى آور. و بر تو باد به پرهيز از اخلاق زشت؛ از آن دروى کن. اگر چنين نکردى، تنها خود را سرزنش کن.