۷۶.امام صادق علیه السلام: مَن حَلَفَ عَلى يَمينٍ وهُوَ يَعلَمُ أنَّهُ کاذِبٌ فَقَد بارَزَ اللّه‏َ؛
هر کس سوگندى بخورد، در حالى که مى‏داند دروغ است، خداوند را به ستيز طلبيده است.

۷۷.امام صادق علیه السلام: إنَّ اللّهَ لَيُبغِضُ المُنفِّقُ سَلعَتَهُ بِالأيمانِ؛
خداوند، دشمن مى‏دارد فروشنده‏اى را که کالاى خود را با سوگند بفروشد.

۷۸.امام باقر علیه السلام: إنَّ أشَدَّ النّاسِ حَسرَةً يَومَ القِيامَةِ الَّذينَ وَصَفُوا العَدلَ ثُمَّ خالَفوهُ؛
حسرتمندترين انسان‏ها در قيامت،کسانى‏اند که عدالت را ستودند و [درعمل] با آن مخالفت ورزيدند.

۷۹.امام صادق علیه السلام: خداوند فرموده است: مَن عَمِلَ لي و لِغَيري فَهُو لِمَ عَمِلَ لَهُ؛
هر کس براى [رضاى] من و ديگرى، با هم، کارى انجام بدهد، آن کار براى شريک من است.

۸۰.پيامبر صلی الله علیه و اله: إنَّ فِي السَّماءِ مَلَکَينِ مُوَکَّلَينِ بِالعِبادِ فَمَن تَکَبَّرَ و تَجَبَّرَ وَ ضَعاهُ؛
در آسمان، دو فرشته اختياردار بندگان‏اند. هر کس کبر بورزد و فخر بفروشد، آن دو فرشته، او را کوچک و حقير مى‏کنند.

زناکار، شش ويژگى دارد: سه در دنيا و سه در آخرت. در دنيا: نور چهره‏اش زايل مى‏شود، فقير مى‏شود و به ‏سرعت به خاک نيستى مى‏نشيند. و امّا در آخرت: خشم پروردگار، دشوارى حساب قيامت و ابدى بودن او در آتش، ويژگی‏هاى اوست.

۷۲.امام صادق علیه السلام: اَلنَّظَرُ سَهمٌ مِن سِهامِ إبلِيسَ مَسمُومٌ و کَم مِن نَظرَةٍ أورَثَت حَسرَةً طَويلَةً؛
نگاه [به نامحرم] تيرى از تيرهاى زهرآگين ابليس است، و چه بسا نگاهى که حسرتى طولانى در پى دارد.

۷۳.حضرت عيسى علیه السلام: إيّاکُم وَ النَّظرَةَ فَإنَّها تَزرَعُ فِي القَلبِ و کَفى بِها لِصاحِبِها فِتنَةً؛
از نگاه [به نامحرم] بر حذر باشيد؛ زيرا در دل، بذر [شهوت] مى‏کارد، و همين براى نگاه کننده کافى است که فتنه بيافريند.

۷۴.امام صادق علیه السلام: إنَّ الرَّجُلَ لَيُذنِبُ الذَّنْبَ فَيُحرَمُ صَلاةَ اللَّيلِ؛
آدمى گناه مى‏کند و از نماز شب محروم مى‏شود.

۷۵.امام على علیه السلام: لا يَجِدُ عَبدٌ حَقيقَةَ الإيمانِ حَتّى يَدَعَ الکِذبَ جِدَّهُ وهَزلَهُ؛
هيچ بنده‏اى حقيقت ايمان را به دست نمى‏آورد تا اين که دروغگويى را رها کند؛ شوخى باشد يا جدى.