۱۹۴.امام صادق علیه السلام: مَن تَرَکَ العَشاءَ نَقَصَت مِنهُ قُوَّةٌ و لا تَعُودُ إلَيهِ؛
هر کس از خوردن غذاى شب پرهيز کند، از توانش کاسته مىشود و ديگر به او باز نمىگردد.
۱۹۵.امام صادق علیه السلام: إذا غَسَلتَ يَدَکَ لِلطَّعامِ فَلا تَمسَح يَدَکَ بِالمِنديلِ فَإِنَّهُ لايَزالُ البَرَکَةُ فِي الطَّعامِ ما دامَتِ النَّداوَةُ فِي اليَدِ؛
هنگامى که دستت را براى غذا شستى، آن را با حوله خشک نکن؛ زيرا تا رطوبت دست هست، در غذا برکت هست.
۱۹۶.امام صادق علیه السلام: مَن غَسَلَ يَدَهُ قَبلَ الطَّعامِ وبَعدَهُ عاشَ في سَعَةٍ و عُوفِيَ مِن بَلوى جَسَدِهِ؛
هر کس پيش و پس از خوردن غذا دستش را بشويد، در فراوانىِ نعمت زندگی میکند و از فساد بدنش در امان میماند.
۱۹۷.امام صادق علیه السلام: الوُضوءُ قَبلَ الطَّعامِ و بَعدَهُ يَزيدانِ فِي الرِّزقِ؛
دست شستن، پيش و پس از خوردن غذا، مايه فزونى روزى است.
۱۹۸.امام صادق علیه السلام: إِغسِلُوا أيدِيَکُم قَبلَ الطَّعامِ و بَعدَهُ فَإِنَّهُ يَنفِي الفَقرَ و يَزيدُ فِي العُمرِ؛
دستهايتان را پيش و پس از خوردن غذا بشوييد که فقر را میزدايد و بر عمر میافزايد.