۲۲۷.امام على علیه السلام: إشرِبُوا ماءَ السَّماءِ فَإِنَّهُ يُطَهِّرُ البَدَنَ ويَدفَعُ الأسقامَ؛
آب باران بنوشيد که بدن را پاک مى‏کند و بيماری‏ها را مى‏زدايد.

۲۲۸.پيامبر صلی الله علیه و اله: مَصُّوا الماءَ مَصّاً ولا تَعبُوهُ عَباً فَإِنَّهُ يَأخُذُ مِنهُ الکُبادُ؛
آب را [هنگام نوشيدن] مَک بزنيد و به آرامى بنوشيد، و آن را پُر و يک‏باره نخوريد؛ که به بيمارى کبد مبتلا مى‏شويد.

۲۲۹.امام صادق علیه السلام: ثَلاثة أنفاسٍ فِي الشُّربِ أفضَلُ مِن نَفَسٍ واحِدٍ؛
آب را با سه نفس (سه بار) نوشيدن، بهتر از نوشيدن با يک نفس (يکسره) است.

۲۳۰.امام صادق علیه السلام: إنَّما بُنِيَ الجَسَدُ عَلَى الخُبزِ؛
[بناى] بدن، بر نان استوار شده است.

۲۳۱.امام على علیه السلام: أکرِمُوا الخُبزَ فَإِنَّهُ قَد عَمِلَ فيهِ ما بَينَ العَرشِ إلَى الأرضِ و ما بَينَهُما؛
نان را محترم بشماريد؛ زيرا براى فراهم آمدن آن، تمام آنچه ميان عرش تا زمين قرار گرفته، کار کرده است.

۲۲۱.پيامبر صلی الله علیه و اله: تَخَلَّل فَإِنَّهُ مُصلِحَةٌ لِلَثّةِ ومَجلِبَةٌ لِلرِّزقِ؛
خلال‏کن که لثه را سالم مى‏کند، و باعث جلب روزى است.

۲۲۲.پيامبر صلی الله علیه و اله: إنَّ مِن حَقِّ الضَّيفِ أن يُعدَّ لَهُ الخَلالُ؛
از حقوق ميهمان اين است که برايش خلال فراهم شود.

آب و نان^۱

۲۲۳.امام على علیه السلام: اَلماءُ سَيِّدُ الشَّرابِ فِي الدُّنيا وَالآخِرَةِ؛
آب، سرآمد آشاميدنی‏ها در دنيا و آخرت است.

۲۲۴.امام صادق علیه السلام: لا يَشرِب أحَدُکُمُ الماءَ حَتّى يَشتَهِيَهُ فَإِذا اشتَهاهُ فَليَقِلَّ مِنهُ؛
هيچ يک از شما آب نياشامد مگر آن گاه که به آن اشتها داشته باشد. هرگاه اشتها داشت نيز کم بياشامد.

۲۲۵.امام صادق علیه السلام: مَن أقَلَّ مِن شُربِ الماءِ صَحَّ بَدَنُهُ؛
هر کس کم آب بنوشد، بدنش سالم مى‏ماند.

۲۲۶.پيامبر صلی الله علیه و اله: شُربُ الماءِ عَلى أثَرَ الدّسمِ يُهِّيجُ الدّاءَ؛
نوشيدن آب پس از خوردن چربى، بيمارى را تحريک مى‏کند.